Ida Ston Ypno Mou - Notis Sfakianakis

Είδα στον ύπνο μου και μ' έπιασε ζαλάδα

Κάτι κοράκια να κηδεύουν την Ελλάδα

Κι ένιωσα μέσα μου, ταπείνωση, ντροπή

Αν δεν ξυπνούσα θα' χα πάθει συγκοπή

Αφού η ανθρωπότητα δεν ντρέπεται

Δεν έχει τσίπα μια σταλιά, δεν κοκκινίζει

Ένας λαός, τέτοιος λαός πως το ανέχεται

Να λοιδορείται και ο καθένας να τον βρίζει

Αφού η ανθρωπότητα δεν ντρέπεται

Δεν έχει τσίπα μια σταλιά, δεν κοκκινίζει

Ένας λαός, τέτοιος λαός δεν επιτρέπεται

Μες τη μιζέρια και τον φόβο να σαπίζει

Eίδα στον ύπνο μου και κόντεψα να μείνω

Τον Μέγα Αλέξανδρο στους Βάρβαρους να δίνω

Κι ένιωσα μέσα μου ανείπωτη οργή

Γι αυτά που γίνονται ξεδιάντροπα στην γη

Αφού η ανθρωπότητα δεν ντρέπεται

Δεν έχει τσίπα μια σταλιά, δεν κοκκινίζει

Ένας λαός, τέτοιος λαός πως το ανέχεται

Να λοιδορείται και ο καθένας να τον βρίζει

Αφού η ανθρωπότητα δεν ντρέπεται

Δεν έχει τσίπα μια σταλιά, δεν κοκκινίζει

Ένας λαός, τέτοιος λαός δεν επιτρέπεται

Μες τη μιζέρια και τον φόβο να σαπίζει

Ұйқыда көріп, басым айналып кетті

Грецияны жерлеу үшін кейбір қарғалар

Ал мен іштей қорлық, ұятты сезіндім

Егер мен оянбасам, ес-түссіз қалатын едім

Өйткені адамзат ұят емес

Бір тамшысын шақпайды, қызармайды

Төзетін халық, сондай халық

Қарғыс атсын, бәрі оны қарғыс атсын

Өйткені адамзат ұят емес

Бір тамшысын шақпайды, қызармайды

Халық, ондай халыққа жол берілмейді

Қасірет пен шіруден қорқу арқылы

Ұйқыда көріп, есінен танып қала жаздадым

Александр Македонскийді варварларға беру

Ал мен ішімде айтып жеткізу мүмкін емес ашуды сезіндім

Жер бетінде ұятсыз жасалған нәрселер үшін

Өйткені адамзат ұят емес

Бір тамшысын шақпайды, қызармайды

Төзетін халық, сондай халық

Қарғыс атсын, бәрі оны қарғыс атсын

Өйткені адамзат ұят емес

Бір тамшысын шақпайды, қызармайды

Халық, ондай халыққа жол берілмейді

Қасірет пен шіруден қорқу арқылы