На заре ты её не буди... - Ногу свело!

На заре ты ее не буди,

На заре она сладко так спит.

Утро дышит у ней на груди,

Ярко пышет на ямках ланит.

И подушка ее горяча,

И горяч утомительный сон,

И чернеясь бегут на плечах

Косы лентой с обеих сторон.

А вчера у окна на ветру

Долго-долго сидела она,

И следила по тучам игру,

Что скользя затевала луна.

И чем ярче играла луна,

И чем громче свистал соловей,

Все бледней становилась она,

Сердце билось больней и больней.

От того-то на юной груди,

На ланитах так утро горит,

Не буди ж ты ее, не буди,

На заре она сладко так спит.

Оны таң ата оятпа

Таң атқанда ол сондай тәтті ұйықтайды.

Таңертең оның кеудесіне тыныс алады

Бетінің шұңқырларында жарқыраған үрлеу.

Ал оның жастығы ыстық

Және ыстық шаршаған арман,

Және олардың иығына қарай жүгіреді

Екі жағынан өрілген таспа.

Ал кеше терезеде желде

Ол ұзақ отырды

Бұлттардың арасынан ойынды тамашалады,

Айдың жүзіп бара жатқанын.

Ал жарқыраған ай ойнады

Бұлбұл ысқырған сайын,

Ол одан сайын бозарып кетті

Менің жүрегім барған сайын қатты соға бастады.

Жас кеудедегі бір нәрседен,

Таңертең күйдіретін щектерде,

Оны оятпа, оятпа

Таң атқанда ол сондай тәтті ұйықтайды.