Nostalgia - Nocturnal Depression

And once again despair is kissing me With her cold ghostly lips

My own destruction is leading me to my grave

That I digged for many times

And once again I’m becoming a spectral thought

Forgotten, sad, miserable s**t

As I fall into the black spheres among lonely memories

You’ve broken us, piece by piece

The score of my soundtrack is written by blood

Music of suicide written in red

I did it myself, my wrists are also opened

And like my tears, it’s cascading

Everything has been lost behind us On my kness, hands on my face

The sun is appearing into the spring morning

Where I’m lying there’s just nothing than my dust

Now you don’t care about him

You live on the other side of feelings

But our February snow

is now covering my lifeless body

Тағы да үмітсіздік мені өзінің салқын елес еріндерімен сүйіп жатыр

Менің өзімнің жойылуым мені қабірге апарады

Мен талай рет қазғаным

Мен тағы да спектральды ойға айналдым

Ұмытылған, мұңды, аянышты с**т

Мен жалғыз естеліктер арасындағы қара шарларға  құлап бара жатқанымда

Сіз бізді бөлшектеп сындырдыңыз

Менің саундтрегімнің нотасын қан жазған

Қызыл түспен жазылған суицид музыкасы

Өзім                                                                                      м                                                                                                                                                                        те                                |

Менің көз жасым сияқты, ол да ағынды

Артымызда бәрі жоғалды Тізеде қол бет             жоғалды

Күн көктемнің таңында көрінеді

Мен жатқан жерде менің шаңымнан басқа ештеңе жоқ

Енді сен оған мән бермейсің

Сіз сезімдердің екінші жағында өмір сүресіз

Бірақ ақпанның қары

қазір менің жансыз денемді қамтуда