юнкерская - Ночные Снайперы

Кто-то тихо постучал дверь открыл, вошёл и сел.

Я его не приглашал, он так просто прилетел,

Скажи ему: «Спасибо…»

За окном его корабль наслаждался тишиной.

Он вернулся лишь за тем, чтобы взять меня с собой.

Скажи ему: «Не надо…»

Я давно лежу на дне.

Мои мысли — мутный дым.

Сколько лет прошло с тех пор,

Когда я был молодым.

Не нужно говорить.

Да, я знал, что он придёт.

Быть иначе не могло.

Но он опоздал на жизнь — нам опять не повезло.

Скажи ему: «Бывает…»

За окном его корабль был у осени в плену.

Он давно её искал и любил её одну,

Скажи ему: «Удачи…»

Я давно лежу на дне.

Мои мысли — мутный дым.

Сколько лет прошло с тех пор,

Когда я был молодым.

Не нужно говорить.

И прозрачное тепло вдруг упало на ладонь.

Он поднялся и ушёл и не взял меня с собой,

Спроси его: «Куда?..»

И корабль его унёс на плечах осенний плен,

Недосказанность любви оставляя мне взамен.

Скажи мне: «Навсегда…»

Я давно лежу на дне.

Мои мысли — мутный дым.

Сколько лет прошло с тех пор,

Когда я был молодым.

Не нужно говорить.

Біреу есікті ақырын қағып ашты да, ішке кіріп отырды.

Мен оны шақырған жоқпын, ол ұшып келді,

Оған айтыңыз: «Рахмет...»

Сыртта оның кемесі тыныштықтан ләззат алды.

Ол мені өзімен бірге алып кету үшін ғана оралды.

Оған айтыңыз: «Жоқ...»

Мен көптен бері түбінде жаттым.

Менің ойым бұлтты түтін.

Содан бері қаншама жыл өтті

Мен жас кезімде.

Сөйлеудің қажеті жоқ.

Иә, мен оның келетінін білдім.

Басқаша болуы мүмкін емес еді.

Бірақ ол өмірге кешігіп қалды – тағы да жолымыз болмады.

Оған айтыңыз: «Бұл болады ...»

Терезенің сыртында оның кемесі күзде тұтқында болды.

Ол оны көптен бері іздеп, жалғыз сүйген,

Оған: «Сәттілік...» деп айтыңыз.

Мен көптен бері түбінде жаттым.

Менің ойым бұлтты түтін.

Содан бері қаншама жыл өтті

Мен жас кезімде.

Сөйлеудің қажеті жоқ.

Ал кенет алақанға мөлдір жылу түсті.

Ол орнынан тұрып кетіп қалды, мені өзімен бірге алып кетпеді,

Одан: «Қайда? ..» деп сұраңыз.

Оның кемесі күзгі тұтқынды иығына салып,

Сүйіспеншілікті төмендетпеу мені қалдырады.

Айтыңызшы: «Мәңгілік...»

Мен көптен бері түбінде жаттым.

Менің ойым бұлтты түтін.

Содан бері қаншама жыл өтті

Мен жас кезімде.

Сөйлеудің қажеті жоқ.