свобода - Ночные Снайперы

Это любовь, хотя её проповедника давно уже нет в живых.

Он умер, но его смогли найти только через пару лет,

Хотя кто-то успел съездить в Непал и улыбнуться…

Припев:

Свобода — это когда грызёшь верёвку зубами.

Свобода — соль простыней, обмотанных вокруг тела новой победы, измученной кашей

признаний.

Свобода — шум лифта ночью, на кухне свет не от свечи.

Зачем?

Просто для чтения книг, просто для чтения книг.

Свобода — это когда ты ничей, ни в чём, нигде, ни зачем, никуда, ни во что,

никогда.

Свобода — это деревянный шест, ломающийся в руках на высоте семь метров и ещё

чуть-чуть.

Свобода — это пот на лбу, это пот на висках, это забытое слово «забудь»,

это улыбка, да.

Это изумрудная чистота и вопрос — почему буквы вдоль белого листа черны?

И какое кому дело, что ты побывав в руках моих заставила захотеть забыть.

Я схожу с ума из какого ты теста свобода,

Я короную тебя, любимая, я короную тебя, любимая, я короную тебя, любимая.

Припев:

Свобода — это когда грызёшь верёвку зубами.

Свобода — соль простыней, обмотанных вокруг тела новой победы, измученной кашей

признаний.

Свобода — шум лифта ночью, на кухне свет не от свечи.

Зачем?

Просто для чтения книг, просто для чтения книг.

Свобода — это когда ты ничей, ни в чём, нигде, ни зачем, никуда, ни во что,

никогда.

Свобода — это деревянный шест, ломающийся в руках на высоте семь метров и ещё

чуть-чуть.

Свобода — это пот на лбу, это пот на висках, это забытое слово «забудь»,

это улыбка, да.

Это изумрудная чистота и вопрос — почему буквы вдоль белого листа черны?

Свобода, спасибо тебе, родная, ты колешь мне пальцы, избалованное дитя,

Ты жалишь изгиб плеча и не шутя ты шепчешь слова, звенящие в воздухе будней,

Ставших вечным week-end'ом между тобой и мной,

Между тобой и мной, между тобой и мной.

И какое кому дело, что ты побывав в руках моих заставила захотеть забыть.

Я схожу с ума из какого ты теста свобода,

Я короную тебя, любимая, я короную тебя, любимая, я короную тебя, любимая.

Бұл махаббат, бірақ оның уағызшысы енді тірі емес.

Ол қайтыс болды, бірақ олар оны бірнеше жылдан кейін ғана таба алды,

Біреу Непалға барып күліп үлгерсе де...

Хор:

Еркіндік – арқанды тіспен тістегенде.

Бостандық - жаңа жеңістің, таусылған ботқаның денесіне оралған жаймалардың тұзы

мойындаулар.

Еркіндік - түнде лифттің шуы, ас үйдегі жарық шырақ емес.

Не үшін?

Тек кітап оқу үшін, тек кітап оқу үшін.

Бостандық - бұл сіз ешнәрсесіз, ешнәрседе, еш жерде, себепсіз, еш жерде, ештеңе емес,

ешқашан.

Бостандық – жеті метр және одан да жоғары биіктікте қолында сынатын ағаш сырық

кішкене.

Бостандық – маңдай тер, ғибадатханадағы тер, бұл ұмытылған «ұмыт» деген сөз

бұл күлімсіреу, иә.

Бұл изумрудтың анықтығы және сұрақ ақ парақтың бойындағы әріптер неге қара?

Ал сен менің қолымда болып, ұмытқым келгенің кімге керек.

Мен сен бостандық қандай сынақтан жындымын,

Тақтаймын сені, қымбаттым, тәж киемін, қымбаттым, мен сені, қымбаттым.

Хор:

Еркіндік – арқанды тіспен тістегенде.

Бостандық - жаңа жеңістің, таусылған ботқаның денесіне оралған жаймалардың тұзы

мойындаулар.

Еркіндік - түнде лифттің шуы, ас үйдегі жарық шырақ емес.

Не үшін?

Тек кітап оқу үшін, тек кітап оқу үшін.

Бостандық - бұл сіз ешнәрсесіз, ешнәрседе, еш жерде, себепсіз, еш жерде, ештеңе емес,

ешқашан.

Бостандық – жеті метр және одан да жоғары биіктікте қолында сынатын ағаш сырық

кішкене.

Бостандық – маңдай тер, ғибадатханадағы тер, бұл ұмытылған «ұмыт» деген сөз

бұл күлімсіреу, иә.

Бұл изумрудтың анықтығы және сұрақ ақ парақтың бойындағы әріптер неге қара?

Бостандық, рахмет жаным, саусағымды шаншып, бүлінген балам,

Иығыңның қисығын шағып, қалжыңдамай, күнделікті өмірдің ауасында шырылдаған сөздерді сыбырлайсың,

Сен екеуміздің арамызда мәңгілік демалыс болды,

Сіз бен менің арамызда, сіз бен менің арамызда.

Ал сен менің қолымда болып, ұмытқым келгенің кімге керек.

Мен сен бостандық қандай сынақтан жындымын,

Тақтаймын сені, қымбаттым, тәж киемін, қымбаттым, мен сені, қымбаттым.