черно-белый король - Ночные Снайперы

Для чего этот звук стал наградой за смерть, для кого ты танцуешь на небе

фокстрот?

Ничего не приносит мне дней круговерть, никого не зовёт твой измученный рот.

Твоя тень обнимает за плечи меня, высота отрывает печаль от земли.

Нам с тобой не хватило вчерашнего дня, на снегу — дым костров да кругом корабли.

Припев:

Я не знаю, что опять со мной!

Зову я — Небо, небо!

Где ты, чёрно-белый мой король?

Но глупо ждать ответа.

Ночь, сырая мгла и раскалённые угли, но нет тепла.

Твоя тень обнимает за плечи меня, высота отрывает печаль от земли.

Нам с тобой не хватило вчерашнего дня, на снегу — дым костров да кругом корабли.

Припев:

Я не знаю, что опять со мной!

Зову я — Небо, небо!

Где ты, чёрно-белый мой король?

Но глупо ждать ответа.

Ночь, сырая мгла и раскалённые угли, но нет тепла.

Я молю тебя, мой чёрно-белый король, стань кольцом на моей терпеливой руке,

Не считай наши встречи изящной игрой, не держи свою дверь на английском замке.

Но одна я останусь, а ты не придёшь, темнота моё горло сожмёт тишиной,

Солнца луч прикоснётся к холодным губам и мольба сольётся с кирпичной стеной.

Я не знаю, что опять со мной…

Неге бұл дыбыс өлімнің сыйына айналды, кім үшін аспанда билейсің

фокстрот?

Маған ешнәрсе әкелмейді құйын күндер, Ешкім шақырмайды сенің таусылған аузыңмен.

Көлеңең иығымды құшақтайды, Биіктігі мұңды жерден.

Кешегі күнді сағындық, қарда – жан-жаққа оттың түтіні, кемелер.

Хор:

Маған тағы не болғанын білмеймін!

Мен шақырамын - Аспан, аспан!

Ақ пен қара патшам қайдасың?

Бірақ жауап күту ақымақтық.

Түн, дымқыл тұман және ыстық көмір, бірақ жылу жоқ.

Көлеңең иығымды құшақтайды, Биіктігі мұңды жерден.

Кешегі күнді сағындық, қарда – жан-жаққа оттың түтіні, кемелер.

Хор:

Маған тағы не болғанын білмеймін!

Мен шақырамын - Аспан, аспан!

Ақ пен қара патшам қайдасың?

Бірақ жауап күту ақымақтық.

Түн, дымқыл тұман және ыстық көмір, бірақ жылу жоқ.

Өтінемін ақ пен қара патшам, Сабырлы қолыма жүзік бол,

Біздің кездесулерімізді талғампаз ойын деп санамаңыз, есігіңізді ағылшын құлпымен ұстамаңыз.

Бірақ мен жалғыз қаламын, ал сен келмейсің, қараңғылық үнсіздікпен тамағымды қысады,

Күннің сәулесі суық еріндерге тиіп, дұға кірпіш қабырғамен біріктіріледі.

Маған тағы не болғанын білмеймін...