IIII - Negură Bunget

In padure urla lupii, ger napraznic sa porneste

Tat in cale inlemneste, impietreste si topeste.

Colo sus la nalt da munte, neaua-i d-un genunche,

Vintu cind a bate, prin oi o razbate.

Drept viteaz, sub namete-m sta, baci batrin imi asculta

Daspre tat si toate, intelept il invata,

Ciinele si fluieru alunga-ncet doru, dor da tat si toate

Al de-a lumii date.

D-afara crivatu mugeste, neaua cum cerneste

Intunericu patrunde, neagra noapte inconjoara tat.

Gadinet incet isi misca gitu…

Si dodata… sa porneste!

Haita lupului, chiar din Luparie!

Ceru inghetat si negru, da indata-l trece.

Buturuga, ruga;

si bustean.

Fa da lumineaza,

Lemnu strimb ce foc-l indreapta,

Cu-a ta putere, si intelepciune, da ma dumireste.

Jos pa deal da vale, 'nalta vale,

Unde cercu-nconjoara, 'nconjoara si dasparte

Ce-i d-afara, da ce-I.

Ii!

D-al lupului.

Si bradului!

Wolves are howling in the winds, a sudden frost

Freezing, hardening and melting everything in its way.

Up there, in the mountains high,

As winds start to blow, passing through the sheep.

A true brave, sits under the snow drift, listening to the old shepherd words

Telling about all things, wisely teaching him.

The hound and the shepherd’s flute throw away the longing

For worldly needs.

Icy north wind roaring outside, sifting the snow

Darkness’s crawling in, a black night encloses all.

Slowly the wolf’s shaking its neck… and then, suddenly moves!

The wolf’s pack, deep from the Wolf’s Stars

Crossing instantly black and frosty sky.

Stump, and you, log, I’m asking you… shed the light upon me Crooked wood straightened through fire,

Enlighten me with all your power and knowledge.

Down the hill into the valley, a high valley,

Where the circle circles, circles and severs

That which outside from that which Is.

It Is!

Wolf’s!

And Fir’s!

Орманда қасқырлар ұлыйды, суық басталғалы тұр

Жол қатып, қатайып, балқиды.

Биік тауда, бір тізеде қар,

Ол ұрып-соғып, ұрған кезде келді.

Батыр боп балшық астында отырмын, Кәрі баци тыңдайды

Әке туралы және бәрі туралы, данышпан оған үйретеді,

Ит пен ысқырық сағыныш, сағыныш, бəрін ақырын қуып жібереді

Берілген дүниеден.

Сыртта қарға үреді, қар еледі

Қараңғылық еніп, қара түн әкені қоршайды.

Гадинет баяу қозғалады...

Және кенеттен... бастау үшін!

Қасқырдың үйірі, Лупариден!

Аспан қатып, қап-қара болды, бірақ ол бірден өтіп кетті.

Бутуруга, руга;

және журналдар.

Оны жеңіл етіңіз,

Мен от жаққан ағашты айналдырамын,

Сіздің күшіңізбен, даналығыңызбен, иә, таң қалдым.

Jos pa deal da vale, 'nalta vale,

Шеңбер қоршалған жерде, шеңбер айналады

Сыртта не бар, не бар.

ii!

Қасқыр мырза.

Ал шырша!

Қасқырлар желде ұлып жатыр, кенеттен аяз

Барлығын өз жолымен мұздату, қатаю, балқыту.

Онда, биік тауларда,

Қойлардан өтіп, жел соға бастағанда.

Нағыз ержүрек, қардың астына отырып, қарт қойшының сөзін тыңдайды

Барлығын айтып, ақылмен үйретеді.

Ит пен шопанның сыбызғы сағынышын тастайды

Дүниелік қажеттіліктер үшін.

Сыртта солтүстіктің мұзды желі қарды сүзеді

Ішінде қараңғылық, қара түн барлығын қоршап алады.

Қасқыр баяу мойынын шайқайды ... содан кейін кенеттен қозғалады!

Қасқыр үйірі, Қасқыр жұлдыздарынан терең

Қараңғы және аязды аспанды лезде кесіп өту.

Дөңгелек, ал сен, бөрене, мен сенен сұраймын... маған нұрын шашшы, от арқылы түзетілген қисық ағаш,

Бар күшіңмен, біліміңмен мені нұрландыр.

Төбеден аңғарға, биік аңғарға,

Шеңбер айналады, айналады және кеседі

Сол нәрсенің сыртындағы нәрсе.

Бұл!

Қасқыр!

Ал шырша!