De Piatra - Negură Bunget

În gol mă vîntur nimicniciei

Fără însemnare se sorb prăvale…

Vînturat ce-n zări se stinge

Fără cruțare

Tot ce-i dor și încleștare

Un șir foit se răsfoiește

Un ghem de vise încolțește

Tărîm străvechi răscolit de miraje

Unde clipele-mi pier

Cînd mijlocu-mi se cască-n zare

…și înăuntru-mi se golește

Despletit de sfori de fel

Ce viscolesc nemărginirea

Golitoarea ce senină mușcă

Soarbe seva ce-a scăzut în vine

Uscat vînt crapă cerul… gurii

Ce scuipă văpăi de viu foc în beznă

Despletește… mărunțit…

Grăbit, către nimic răsfirat…

Încetinit se mistuie, dogorind de jale

În nimicnicia ne-nsuflețitoare

Vărsătoarea ce-n formă toarnă stele-ncinse

Ce-ntoarce necuprinsul și-i reda suflarea

Înmulțit și preamărit

Înălțat în pîntec scapără scîntei…

Mănunchi măiestrit și dibăcit de-nroșire

Glorie, ce-n om își găsește firea

Ешқандай болмағасын бекерге

Дүкендер жазбасыз жұтып жатыр...

Алыстан жел соғып тұр

Мейірім жоқ

Оның сағынатыны - қысу

Жапырақтардың бір тізбегі өтіп жатыр

Бір топ армандар көктеп жатыр

Сағымдар бүлінген ежелгі жер

Менің сәттерім жойылатын жерде

Менің жартылай қорғаушым алыстан есінегенде

... Ал оның іші босап қалады

Әр түрлі жіптермен тоқылған

Шексіздік қандай бұлыңғыр

Тыныш бос адам тістейді

Тамырына түскен шырынды жұтып қояды

Құрғақ жел аспанды жарып жібереді... ауыз

Қараңғыда от жалын түкіріп тұрған не

Орамнан шығару… ұсақталған…

Асығыңыз, шашыраңқы ештеңе жоқ ...

Ақырындап күйіп, мұң күйіп

Жансыз жоқтықта

Пішіндегі суқұйғыш ыстық жұлдыздарды төгеді

Түсінбейтін нәрсе айналады және оның тынысын қайтарады

Көбейіп, дәріптелді

Ішінде өскен ұшқыннан қашады...

Шебер де епті қызыл шоқ

Даңқ, адам өзінің табиғатын нені табады