Arborele Lumii - Negură Bunget

Cînd zo­rile se varsă

În față-mi se întinde zarea

Un fir de cer văzduhul

Un soi de nor mi-e starea

Soarele-i spin, spinu-i des­tin

Sădesc un pom, din ram de soare rodi­toare

Soare sur mă lu­minează

Soare sec mă-ngălbenește

Lume ne­lu­mită, de dor pusti­ită

Nor de dor în om de pom

Cer mis­ter, mis­ter din ochi de cer

Ce prin pământ se cern

Văile și apele, munții și pădurile

Mis­ter de-adînc de cer

Din cer, trei rădăcini răsar din nori, coboară

Și în pămînt, trei cren­gi se-mpămînte­nesc

Și atun­ci… ce-a fost

Din cer mândru, lu­cios

Om mare, vânjos

Ar­bore întors pe dos

Din firul lu­minii prins-a rădăcină

Om și ar­bore ales, pe-o cădere lină

Semne, tălmăciri, s-aprind de înțeles

Foc de rouă, ful­ger din spini

Cu limbă de moarte

Pe-o culme de nor

Înarborat mă-ntorc

Și Om, și Pom

Таң атқанда

Алдымнан көкжиек созылып жатыр

Аспанның жібі ауа

Менің бұлт түрім - менің күйім

Күн айналдырады, тағдырын айналдырады

Ағаш отырғызамын, Күннің жемісті бұтағынан

Сұр күн мені нұрландырады

Құрғақ күн мені сарғайтады

Адамсыз дүние, Сағынышпен қаңырап

Ағаштағы сағыныш бұлты адам

Жұмбақ, жұмбақ аспан көзінен

Жерді не електен өткізеді

Алқаптар мен сулар, таулар мен ормандар

Аспанның терең құпиясы

Аспаннан үш тамыр бұлттан көтеріледі, түседі

Ал жерде үш бұтақ жерленген

Сосын... не болды

Мақтаншақ, жарқыраған аспаннан

Үлкен, епсіз адам

Төңкерілген ағаш

Нұрдың жібінен тамыр алды

Адам және таңдалған ағаш, тегіс құлауда

Белгілер, түсіндірмелер, жарыққа шығады

Шық оты, тікенді найзағай

Өлі тілімен

Бұлт үстінде

Мен ағашпен ораламын

Және адам және Пом