Amt2 - Nazar

An manchen Tagen sagst du mir: «Verdammt, ich hasse dich!»

Hättest mich seit Jahren schon verlassen, doch du schaffst es nicht

Hast mir so oft gedroht, für immer zu gehen

Doch anscheinend ist es schlimmer, mich nie wieder zu sehen, ey

An manchen Tagen sagst du mir wieder, wie krank ich sei

Dann hast du Angst vor mir, doch du hast auch Angst allein

Manchmal wünschst du dir, ich würde jemand anders sein

Doch deine Sorgen würdest du mit niemand andern teilen

An manchen Tagen fühlst du dich von mir erdrückt

Doch an anderen entfernst du dich ein Stück

Du willst die Freiheit, die du aufgegeben hast

Doch du entscheidest selber, was du aus der Ehe machst

An manchen Tagen willst du streiten ohne Sinn

Denn du suchst nach einem Grund doch die Verzweiflung macht dich blind

Du denkst, dass deine Reise erst beginnt

Und beweist dir damit selber, was wir beide nicht mehr sind

An manchen Tagen will ich aufhören, aufgeben, rausgehen, die Stille bringt mich

um

Ich brauche meine Freiheit, meine Stimme ist verstummt

Bleib ich länger noch bei dir, raubt es mir meine Vernunft

An manchen Tagen willst du aufhören, aufgeben, rausgehen, die Stille macht dich

krank

Hörst du meine Stimme?

Ihr Klänge sind verbrannt

Bleibst du länger noch bei mir, bringt es dich um den Verstand

An so vielen Tagen denke ich, die Ehe muss wie ein Gefängnis sein

Denn auch die 200 Quadratmeter engen mich ein

Haben am Anfang unsere Freiheit respektiert

Doch nach all den Jahren sind wir beide leider nicht mehr wir

An manchen Tagen liegt es nicht in meiner Hand

An anderen drückt dich dann genau diese an die Wand

Es ist paradox, denn jeder deiner Blicke macht mich krank

Aber schaust du mich nicht an, bringt es mich um den Verstand

An manchen Tagen sag ich dir, ich möchte Kinder haben

Doch die Probleme, die wir haben, will ich ihn' ersparen

Träume und Wünsche verblassten mit den Jahren

Wir reden zwar, doch haben uns mittlerweile nichts zu sagen

An manchen Tagen will ich streiten ohne Sinn

Ja, ich such nach einem Grund, denn die Verzweiflung macht mich blind

Ich denk, dass meine Reise erst beginnt

Und beweis mir damit selber, was wir beide nicht mehr sind

An manchen Tagen will ich aufhören, aufgeben, rausgehen, die Stille bringt mich

um

Ich brauche meine Freiheit, meine Stimme ist verstummt

Bleib ich länger noch bei dir, raubt es mir meine Vernunft

An manchen Tagen willst du aufhören, aufgeben, rausgehen, die Stille macht dich

krank

Hörst du meine Stimme?

Ihr Klänge sind verbrannt

Bleibst du länger noch bei mir, bringt es dich um den Verstand

Кей күндері маған: «Қарғыс атсын, мен сені жек көремін!» дейсің.

Мені жылдар бұрын тастап кетер едің, бірақ сен кете алмайсың

Мені мәңгілікке кетемін деп талай рет қорқытты

Бірақ мені енді ешқашан көрмеу одан да жаман сияқты, эй

Кейбір күндері сіз маған қаншалықты ауырғанымды қайталайсыз

Сонда сен менен қорқасың, бірақ жалғыз өзің де қорқасың

Кейде басқа біреу болғанымды қалайсың

Бірақ сіз өз уайымыңызды ешкіммен бөліспейсіз

Кей күндері мен үшін қатты қиналып кетесің

Бірақ басқаларында сіз өзіңізді аздап алшақтайсыз

Сіз бас тартқан еркіндікті қалайсыз

Бірақ некеде не болатынын өзіңіз шешесіз

Кей күндері себепсіз ұрысып кеткің келеді

Себебі сіз себеп іздейсіз, бірақ шарасыздық сізді соқыр етеді

Сіздің саяхатыңыз енді басталып жатыр деп ойлайсыз

Екеуміздің енді кім екенімізді өзіңізге дәлелдеңіз

Кей күндері тоқтағым келеді, берілгім келеді, сыртқа шыққым келеді, тыныштық мені алады

айнала

Маған еркіндігім керек, дауысым үнсіз

Егер мен сенімен бұдан былай бірге қалсам, бұл менің ақыл-ойымды жоғалтады

Кей күндері тоқтағың келеді, бас тартқың келеді, сыртқа шыққың келеді, тыныштық сізді тудырады

Науқас

сен менің дауысымды естисің бе

Дауыстарың өртеніп кетті

Егер менімен бұдан былай бірге қалсаң, ол сені жынды етеді

Неке түрме сияқты болуы керек деп ойлаймын

Өйткені 200 шаршы метрдің өзі мені тарылтады

Бастапқыда біз өз бостандығымызды құрметтедік

Бірақ осынша жылдардан кейін, өкінішке орай, біз енді біз емеспіз

Кейбір күндері бұл менің қолымнан келмейді

Басқаларында бұл сізді қабырғаға итермелейтін нәрсе

Бұл парадоксалды, өйткені сенің әрбір көзқарасың мені ауыртады

Бірақ егер сен маған қарамасаң, бұл мені жынды етеді

Кейбір күндері мен саған балалы болғым келетінін айтамын

Бірақ мен оны біздегі қиындықтардан құтқарғым келеді

Армандар мен тілектер жылдар өткен сайын сөнді

Біз сөйлесеміз, бірақ бұл арада бір-бірімізге айтар сөзіміз жоқ

Кей күндері себепсіз айтысқым келеді

Иә, мен себеп іздеп жүрмін, өйткені үмітсіздік мені соқыр етеді

Менің саяхатым енді басталып жатыр деп ойлаймын

Екеуміздің енді кім екенімізді маған дәлелдеңіз

Кей күндері тоқтағым келеді, берілгім келеді, сыртқа шыққым келеді, тыныштық мені алады

айнала

Маған еркіндігім керек, дауысым үнсіз

Егер мен сенімен бұдан былай бірге қалсам, бұл менің ақыл-ойымды жоғалтады

Кей күндері тоқтағың келеді, бас тартқың келеді, сыртқа шыққың келеді, тыныштық сізді тудырады

Науқас

сен менің дауысымды естисің бе

Дауыстарың өртеніп кетті

Егер менімен бұдан былай бірге қалсаң, ол сені жынды етеді