Торжество невежества - найтивыход

Сколько бы дорог напрасно не было пройдено

Я вернусь поздней осенью, хоть как Сириус в космосе

Я лечу так далеко, от бытовой плоскости

И от дома, где броско так, пили мы вино розовое

Я наблюдаю с орбиты весну

И как я терялся в лесу

Я бремя на сердце несу

И больше мне нечего ждать

Я просто вверну время вспять

Оставив себя в люстрах тех

И в «сталинках» на этажах

И мне не надо накручивать

Если мир

И без того так вял и так скучен

И если ты не захочешь

То я уйду окончательно вниз

Без криков и ссор

И без того слишком тошных реприз

И ты права, ты прости

Я слишком долго и тщательно

Рвал себя на куски

Я слишком часто так падал

В своих же мёртвых глазах

Пытаясь тщетно, но напрасно

Про себя рассказать

Глушил себя алкоголем

Меня глушили вещества

И в этом, наверное

Есть торжество невежества

Есть торжество невежества

Торжество невежества

Қанша жол босқа өтсе де

Мен кеш күзде қайтып келемін, кем дегенде ғарыштағы Сириус сияқты

Мен күнделікті ұшақтан өте алыс ұшамын

Ал, көзге ұратын үйден раушан шарабы іштік

Мен көктемді орбитадан бақылаймын

Ал мен орманда қалай адасып қалдым

Жүрегімде ауыр жүк бар

Ал менде бұдан артық күтетін ештеңе жоқ

Мен тек уақытты кері қайтарамын

Өзіңізді солардың люстраларында қалдырыңыз

Ал «Сталинкада» едендерде

Ал маған жел соғудың қажеті жоқ

Егер әлем

Ал онсыз соншалықты жалқау және қызықсыз

Ал егер қаламасаңыз

Сосын мен ақыры төмен түсемін

Айқайсыз және жанжалсыз

Және онсыз да жүрек айнуын қайталайды

Ал сіз дұрыс айтасыз, кешіріңіз

Мен тым ұзақ және тиянақтымын

Өзімді жұлып алдым

Мен де жиі осылай құладым

Өз өлі көздеріңде

Бекер тырысу, бірақ бекер

Өзіңіз туралы айтыңыз

Алкогольге батып кеткен

Мен заттарға кептелдім

Және бұл, мүмкін

Надандықтың жеңісі бар

Надандықтың жеңісі бар

Надандықтың салтанаты