Бул Дүйнө - Мирбек Атабеков

Жарыкчылык өмүргө кимдер келип-кетпеген,

Жаркыраган ааламга кимдер таазим этпеген.

Тагдыр жолу - татаал жол, бирөөлөргө кепкенен,

А бирөөгө азап менен арман-муңун чектеген,

Туңгуюкка кептеген.

Жаралганда дүйнөгө жаңжал салып ыйламай,

Ал-кубатка келгиче ата-энени кыйнамай.

Эрезеге жеткенде эл мүдөөсүн сыйлабай,

Жаман адат күтөбүз – көр оокатты жыйнамай,

Кара жанды кыйнамай.

Бул дүйнөнүн байлыгын жалгыз ээлеп алчу бар,

Мансап үчүн эл-журтун курмандыкка чалчу бар.

Адамзаттын ушулар убалына калчулар,

Арабызда болбосунчу адамдыкты танчулар,

Акыр заман салчулар.

Максат менен чырмайлы, ызат-сыйга чулгайлы,

Өмүрлөрдүн чак түшү алтын жаштык турбайбы.

Каран калсын көр оокат, кана, достор, ырдайлы,

Эл-журт болсо, биз болобуз, эл мүдөөсүн сыйлайлы,

Эркин ойноп жыргайлы.

Өткөн өмүр – качкан куш, канаттары дилдиреп,

Гүл жайнаган бакчаңды күлүк мезгил бүлдүрөт.

Жан дил менен барктайлы жаш күндөрдү үлбүрөк,

Тагдырларга бөлүнгөн өмүр канча ким билет,

Бакыт канча ким билет.

Кырчын жаштын кадырын кыярганда билерсиң,

Кызыл өңдүн кадырын кубарганда билерсиң.

Бар байлыктын кадырын чачылганда билерсиң,

Бак-таалайдын кадырын басынганда билерсиң,

Качырганда билерсиң.

Адал жүрөк, ак ниет алсыздарга шум дүйнө,

Жан дүйнөсү бош калган наадандарга кур дүйнө.

Кадырына жеткенге катасы жок нур дүйнө,

Биз өтсөк да калар жаркып дайым жапжаш бул дүйнө,

Дайым сулуу бул дүйнө.

Жашоо – деңиз чалкыган, жарашыгы саймадай,

Мүнөт санап өмүрлөр өтүп жатат байма-бай.

Биз – кемечи калкыган, турмуш аккан дайрадай,

Орду менен сүзөлү, оң-тетири айдабай,

Бактыбызды байлабай.

Бир берилген бул өмүр бүтпөчүдөй ойлойсуң,

Болбос ишке кор кылып оюнчуктай ойнойсуң.

Шумкар болуп сызасың, жылан болуп сойлойсуң,

Миң-миң сырлуу бул өмүргө жүз жашасаң тойбойсуң,

Миң жашасаң тойбойсуң.

Жарыққа кім келмеді,

Жарқын ғаламға кім бас имеген.

Тағдыр жолы – қиын жол.

Азаппен арманын шектейтін адам,

Тұңғиықта тығылып қалды.

Ол жаратылғанда әлемді дауласып, жылатпаған.

Өзі күш-қуат алғанша ата-анасын қинамай.

Адамдар өскенде олардың тілегін құрметтемейді.

Жаман әдетті күту - жиналмай,

Қара жанды қинамай.

Дүние байлығының иесі бір ғана,

Мансап үшін адамдарды құрбан ететіндер бар.

Адамзаттың қасіреттері,

Арамызда адамшылықты жоққа шығарушылар,

Қиямет күні де бар.

Мақсатты болайық, сыйластық,

Өмір бойы арманы – алтын жас.

Ән салайық, ән салайық,

Халық болса, біз боламыз, халықтың қалауын құрметтейік,

Еркін ойнайық.

Өткен өмір - қанатын қағып, қашқан құс,

Гүлдену маусымы сіздің бақшаңызды бұзады.

Қадірлейік жастарды шын жүректен,

Кім білсін тағдыр қанша өмірді,

Қанша бақыт кім білсін.

Білесің жас жігітті менсінбей,

Сіз қызыл болған кезде білесіз.

Бар байлықтың қадірін шашылғанда білерсің,

Бақыттың жек көретінін білесің,

Қашқан кезде білесің.

Әлсізге адалдық пен адалдық әлемі,

Жан дүниесі бос надандардан бос дүние.

Қатесіз жарық дүние,

Бұл әлем әрқашан жас, біз өтіп бара жатқанда жарқырайды

Бұл әлем әрқашан әдемі.

Өмір сұлулық теңізі сияқты,

Минуттар саналып, өмірлер қайта-қайта өтеді.

Біз өмір өзеніндейміз,

Алды-артына жүрмей, дұрыс бағытта жүзейік,

Бақытымызды байламай.

Берілген өмір ешқашан бітпейді деп ойлайсыз ба?

Сіз болмашы нәрсені ойнайсыз.

Сұңқардай сурет саласың, жыландай жорғалайсың,

Осы мың тылсымда жүз өмір сүрсең, тоймайсың,

Мың жыл өмір сүрсең, тоймайсың.