Os Povos - Milton Nascimento

Na beira do mundo

Portão de ferro, aldeia morta, multidão

Meu povo, meu povo

Não quis saber do que é novo, nunca mais

Eh, minha cidade

Aldeia morta, anel de ouro, meu amor

Na beira da vida

A gente torna a se encontrar só

Casa iluminada

Portão de ferro, cadeado, coração

E eu reconquistado

Vou passeando, passeando e morrer

Perto de seus olhos

Anel de ouro, aniversário, meu amor

Em minha cidade

A gente aprende a viver só

Ah, um dia, qualquer dia de calor

Ã^ sempre mais um dia de lembrar

A cordilheira de sonhos

Que a noite apagou

Eh, minha cidade

Portão de ouro, aldeia morta, solidão

Meu povo, meu povo

Aldeia morta, cadeado, coração

E eu reconquistado

Vou caminhando, caminhando e morrer

Perto de seus olhos

A gente aprende a morrer só

Meu povo, meu povo

Pela cidade a viver só

Meu povo, meu povo

Pela cidade a viver só

Әлемнің шетінде

Темір қақпа, өлі ауыл, қалың жұрт

халқым, халқым

Жаңалықтарды білгім келмеді, енді ешқашан

эй менің қалам

Өлі ауыл, алтын жүзік, махаббатым

Өмірдің шетінде

Біз тек қайта кездесеміз

жарықтандырылған үй

Темір қақпа, құлып, жүрек

Мен қайта жеңілдім

Мен жүрмін, жүремін және өлемін

Көзіңізге жақын

Алтын сақина, туған күнім, махаббатым

Менің қаламда

Адамдар жалғыз өмір сүруді үйренеді

Әй, бір күні, кез келген ыстық күн

Бұл әрқашан есте қалатын тағы бір күн

Армандаған тау тізбегі

Сол түн жойылды

эй менің қалам

Алтын қақпа, Өлі ауыл, Жалғыздық

халқым, халқым

өлі ауыл, құлып, жүрек

Мен қайта жеңілдім

Мен жүрмін, жүремін және өлемін

Көзіңізге жақын

Адамдар жалғыз өлуді үйренеді

халқым, халқым

Қаланың жалғыз тұруы үшін

халқым, халқым

Қаланың жалғыз тұруы үшін