Северная весна - Михаил Шуфутинский , Воровайки

Ослаб мороз, очнулись ели

И после длительного сна

Роняя слезные капели, проснулась север весна

Укромно горестно поплакав

Над пустотой седых полей

Припев:

Раскидав широко километры

Не приветливый дальний восток

И гоняют холодные ветры

Наших судеб измятый листок,

Но с надеждой как было веками

Обнимая всех верных подруг

Мы махали простыми платками

Мы махали на волю, на юг

Река открылась с середины, бурлила пенилась вода

И разломившиеся льдины, неслись неведомо куда

Неслись как проклятые судьбы, людьми забытые навек

На этом вечном перепутье, где выживает человек

Припев:

Раскидав широко километры

Не приветливый дальний восток

И гоняют холодные ветры

Наших судеб измятый листок,

Но с надеждой как было веками

Обнимая всех верных подруг

Мы махали простыми платками

Мы махали на волю, на юг

Аяз әлсіреп, шыршалар оянды

Және ұзақ ұйқыдан кейін

Көз жасын тамызып, солтүстік көктем оянды

Өкінішті жылап

Сұр өрістердің бос жерінен жоғары

Хор:

Кең километрге шашырау

Дос емес Қиыр Шығыс

Ал салқын жел соғады

Біздің тағдырымыз мыжылған парақ,

Бірақ ғасырлар бойы болғандай үмітпен

Барлық шынайы достарды құшақтап

Қарапайым орамалдармен қол бұлғадық

Бостандыққа, оңтүстікке қол бұлғадық

Өзен ортасынан ашылды, суы қайнап, көбіктенді

Ал сынған мұздар қайда екенін ешкім білмейді

Олар қарғыс атқан тағдырлар сияқты жүгірді, адамдар мәңгілікке ұмытты

Адам өмір сүретін осы мәңгілік жол айрығында

Хор:

Кең километрге шашырау

Дос емес Қиыр Шығыс

Ал салқын жел соғады

Біздің тағдырымыз мыжылған парақ,

Бірақ ғасырлар бойы болғандай үмітпен

Барлық шынайы достарды құшақтап

Қарапайым орамалдармен қол бұлғадық

Бостандыққа, оңтүстікке қол бұлғадық