The Doubtful Guest - Michael Mantler, Jack Bruce, Rick Fenn

When they answered the bell on that wild winter night

There was no one expected-and no one in sight

Then they saw something standing on top of an urn

Whose peculiar appearance gave them quite a turn

All at once it leapt down and ran into the hall

Where it chose to remain with its nose to the wall

It was seemingly deaf to whatever they said

So at last they stopped screaming, and went off to bed

It joined them at breackfast and presently ate

All the syrup and toast, and part of a plate

It wrenched off the horn from the new gramophone

And could not be persuaded to leave it alone

It betrayed a great liking for peering up flues

And for peeling the soles of its white canvas shoes

At times it would tear out whole chapters from books

Or put roomfuls of pictures askew on their hooks

Every Sunday it brooded and lay on the floor

Inconveniently close to the drawing-room door

Now and then it would vanish for hours from the scene

But alas, be discovered inside a tureen

It was subject to fits of bewildering wrath

During which it would hide all the towels from the bath

In thenight through the house it would aimlessly creep

In spite of the fact of its being asleep

It would carry off objects of which it grew fond

And protect them by dropping them into the pond

It came seventeen years ago-and to this day

It has shown no intention of going away

Олар қыстың жабайы түнінде қоңырауға жауап бергенде

Ешкім күтпеді - және ешкім де көрінбеді

Сосын олар урнаның үстінде бір нәрсе тұрғанын көрді

Ерекше келбеті оларға айтарлықтай бұрылыс жасады

Ол бірден төмен түсіп, дәлізге жүгірді

Ол мұрнын қабырғаға тіреп қалуды таңдаған жер

Олар не айтса да, саңырау болып көрінді

Ақырында олар айқайлауды доғарып, төсекке кетті

Оларға бреккалдық тұрғыдан қосылды және қазір жеді

Барлық сироп пен тосттар және табақшаның бір бөлігі

Ол жаңа граммофонның кернейін суырып алды

Оны жай қалдыруға  көндіру мүмкін болмады

Бұл тұмау                    үлкен        сүйіспеншілігі   таң    опасыздық   болды

Ақ кенептен жасалған аяқ киімнің табанын аршуға арналған

Кейде ол кітаптардан бүкіл тарауларды жыртып тастайтын еді

Немесе ілмектеріне қисық суреттерді қойыңыз

Әр жексенбі сайын ол ойланып, еденде жатты

Қонақ бөлмесінің есігіне ыңғайсыз жақын

Ол кейде оқиға орнынан сағаттап жоғалып кететін

Бірақ, өкінішке орай, бір табанның ішінен табылған болыңыз

Ол таң қалдыратын ашу-ызаға ұшырады

Бұл кезде ол ваннадағы барлық сүлгілерді жасырады

Түнде ол үйдің ішін мақсатсыз жарып жүріп өтетін

Ұйықтап жатқанына қарамастан

Ол өзіне ұнаған заттарды алып кетеді

Оларды тоғанға тастау арқылы қорғаңыз

Бұл он жеті жыл бұрын және                                                                                                                                                                   |

Ол кеткенді білдірмейді