Песня про солдата - Машина времени

Я с детства выбрал верный путь,

Решил чем буду заниматься,

И все никак я не дождусь,

Когда мне стукнет восемнадцать.

Тогда приду в военкомат,

И доложу при всех как нужно,

Что я в душе давно солдат,

И пусть меня берут на службу.

Мне форму новую дадут,

Научат бить из автомата,

Когда по городу пройду,

Умрут от зависти ребята.

Я так решил давным-давно,

И пусть меняет мода моду,

И огорчает лишь одно,

Что мне служить всего два года.

Мен бала кезімнен дұрыс жолды таңдадым,

Не істеу керектігін шешті

Ал мен әлі күте алмаймын

Мен он сегізге толғанда.

Сосын военкоматқа келемін.

Мен барлығына қажетінше есеп беремін,

Менің жанымда бұрыннан солдат болғаным,

Ал маған қызмет көрсетуге рұқсат етіңіз.

Олар маған жаңа пішін береді,

Автоматтан атуды үйреніңіз

Қаладан өтіп бара жатқанда

Жігіттер қызғаныштан өледі.

Мен баяғыда шештім

Ал сән сәнге өзгерсін

Тек бір нәрсе ренжітеді

Менің қызмет етуіме екі жыл ғана қалды.