Музыка под снегом - Машина времени

В летнем парке зима,

В летнем парке концерт

Все начнется вот-вот,

Жаль, что зрителя нет

И оркестр укрыт снегом,

Словно вата, глухим снегом

И соната слышна едва-едва.

Голос скрипки звенит,

Как стекло о стекло

И трубу не отнять

От заснеженных губ,

А в каждой ноте поет лето,

И с собою зовет лето

И соната слышна

Едва-едва.

То взлетает,

Как стая оттаявших птиц

То ложится под ноги,

Послушно как снег.

Ни для кого...

И восторг в их глазах

Нам уже не понять

Им уже не помочь,

И приходится лгать

И я опять прохожу мимо,

Прохожу, и гляжу мимо

И соната слышна

Едва-едва.

И я опять прохожу мимо,

Прохожу, и гляжу мимо

И соната слышна

Едва-едва.

И я опять прохожу мимо,

Прохожу, и гляжу мимо

И соната слышна

Едва-едва.

И я опять прохожу мимо,

Прохожу, и гляжу мимо

И соната слышна

Едва-едва.

Жазғы саябақта қыс

Жазғы саябақта концерт

Бәрі басталғалы тұр

Өкініштісі, аудитория жоқ

Ал оркестрді қар жауып,

Мақта, саңырау қар сияқты

Ал соната әрең естіледі.

Скрипканың даусы шырылдап тұр

Шыныдағы шыны сияқты

Және құбырды тартып алмаңыз

Қарлы еріндерден

Жаз әр нотада ән салады,

Онымен бірге жаз шақырады

Ал соната естіледі

Әрең.

Бұл ұшып кетеді

Еріген құстардың үйірі сияқты

Ол сіздің аяғыңыздың астында жатыр

Қар сияқты мойынсұнғыш.

Ешкім үшін...

Және олардың көздерінде қуаныш

Біз енді түсінбейміз

Енді оларға көмектесу мүмкін емес

Және өтірік айту керек

Ал мен тағы да өтіп бара жатырмын

Мен өтіп бара жатырмын және қараймын

Ал соната естіледі

Әрең.

Ал мен тағы да өтіп бара жатырмын

Мен өтіп бара жатырмын және қараймын

Ал соната естіледі

Әрең.

Ал мен тағы да өтіп бара жатырмын

Мен өтіп бара жатырмын және қараймын

Ал соната естіледі

Әрең.

Ал мен тағы да өтіп бара жатырмын

Мен өтіп бара жатырмын және қараймын

Ал соната естіледі

Әрең.