Чужие среди чужих - Машина времени

Ночь — прочь, и вновь рассвет, спасенья нет,

А он не гасит свет, как будто лишь под лампой

Он найдет ответ — секрет его изгнания.

Шум дня, краски дня, другого дня,

А здесь еще вчера, и снова ночь без сна

Под лампой до утра.

И больше отставание.

Есть здесь кто-нибудь?

Мы чужие сpеди чужих.

День влет, и больше гнет не спетых слов,

Несказанных речей,

И даже дом — не дом, и дом почти ничей —

Сквозь крышу видно небо.

Час бьет, и все известно наперед,

И скоpо он уйдет, а там, где день,

Никто о нем и не вздохнет,

Как будто он и не был.

Есть здесь кто-нибудь?

Мы чужие сpеди чужих…

Түн кетті, тағы таң, құтқару жоқ,

Ал ол тек шамның астында тұрғандай жарықты өшірмейді

Жауабын табады – жер аударылғанының сыры.

Күннің шуы, күннің түстері, басқа күн,

Міне, кеше, тағы да ұйқысыз түн болды

Таңертеңге дейін шам астында.

Және одан да көп кешігу.

Мұнда біреу бар ма?

Біз бөтеннің ішінде жатпыз.

Күн ұшады, айтылмаған сөздерге қысым көбірек,

Айтылмаған сөздер

Тіпті үй үй емес, және ешкімнің үйі дерлік -

Төбеден аспанды көруге болады.

Сағат соғып, бәрі алдын ала белгілі,

Жақында ол кетеді, және күн қайда,

Ол туралы ешкім дем алмайды,

Ол болмаған сияқты.

Мұнда біреу бар ма?

Біз бөтеннің арасында жатпыз...