trovoa - Maria Gadú

Minha cabeça trovoa

Sob o meu peito eu te trovo e me ajoelho

Destino canções pros teus olhos vermelhos

Flores vermelhas, Vênus, bônus

Tudo que me for possível, ou menos

Mais ou menos

Me entrego, me ofereço

Reverencio a sua beleza

Física também, mas não só, não só

Graças a Deus você existe

Acho que eu teria um troço

Se você dissesse que não tem negócio

Te ergo com as mãos, sorrio mal, mal sorrio

Meus olhos fechados te acossam

Fora de órbita

Descabelada, diva, súbita, súbita

Seja meiga, seja objetiva

Seja faca na manteiga

Pressinto como você chega, ligeira

Vasculhando a minha tralha

Bagunçando a minha cabeça

Metralhando a quinquilharia que carrego comigo

Clipes, grampos, tônicos

Toda dureza incrível do meu coração feita em pedaços

Minha cabeça trovoa

Sob teu peito eu encontro a calmaria e o silêncio

No portão da tua casa no bairro

Famílias assistem TV

(Eu não)

Às oito da noite

Eu fumo um Marlboro na rua

Como todo mundo e como você, eu sei

Quer dizer, eu acho que sei, eu acho que sei

Vou sossegado e assobio

E é porque eu confio em teu carinho

Mesmo que ele venha num tapa

E caminho a pé pelas ruas da Lapa

«Logo cedo, vapor?

Não acredito!»

A fuligem me ofusca

A friagem me cutuca

Nascer do sol visto da Vila Ipojuca

O aço fino da navalha que faz a barba

O aço frio do metrô

O halo fino da tua presença

Sozinha na padoca, em Santa Cecília

No meio da tarde, soluça

Quer dizer, relembra

Batucando com as unhas coloridas

Na borda de um copo de cerveja

Resmunga quando vê

Que ganha chicletes de troco

Lembrando que um dia eu falei

«Sabe, você tá tão chique

Meio freak, anos setenta

Fique

Fica comigo

Se você for embora eu vou virar mendigo

Eu não sirvo pra nada

Não vou ser seu amigo

Fique, fica comigo»

Minha cabeça trovoa

Sob o teu manto eu me entrego

Ao desafio de te dar um beijo

Entender o teu desejo

Me atirar pros teus peitos

Meu amor é imenso

Maior do que penso

É denso

Espessa nuvem de incenso

De perfume intenso

E o simples ato de cheirar-te

Me cheira a arte, me leva a Marte

A qualquer parte, a parte que ativa a química, química

Ignore a mímica e a educação física

Só se abastece de mágica, explode uma garrafa térmica

Por sobre as mesas de fórmica de um salão de cerâmica

Onde soem os cânticos

Convicção monogâmica

Deslocamento atômico

Para um instante único

Em que o poema mais lírico

Se mostre a coisa mais lógica

E se abraçar com força descomunal

Até que os braços queiram arrebentar

Toda a defesa que hoje possa existir

E por acaso queira nos afastar

Esse momento tão pequeno e gentil

E a beleza que ele pode abrigar

Querida, nunca mais se deixe esquecer

Aonde nasce e mora todo o amor

менің басым күркіреді

Кеудем астында мен сені күркіретемін және мен тізерлеймін

Қызыл көздеріңе арналған тағдыр жырлары

Қызыл гүлдер, Венера, бонус

Қолымнан келгеннің бәрі, немесе аз

Аз немесе көп

Мен тапсырамын, мен өзімді ұсынамын

Сұлулығыңызға бас иемін

Физика да, бірақ тек қана емес

Құдайға шүкір бар екенсің

Менде бір нәрсе болады деп ойлаймын

                                                                                                                   |

Қолыммен көтеремін, жаман күлемін, әрең күлемін

Менің жабық көзім сені аңдып тұр

Орбитадан тыс

шашыраңқы, дива, кенет, кенет

Мейірімді болыңыз, объективті болыңыз

Майда пышақ болыңыз

Сенің қалай келгеніңді сезіп тұрмын, жарық

Менің заттарым арқылы іздеу

менің басымды араластыру

Өзіммен бірге алып жүретін қоқыстарды пулеметпен ату

Қысқыштар, қапсырмалар, тониктер

Менің жүрегімдегі барлық керемет қаттылық бөліктерге бөлінді

менің басым күркіреді

Кеуденің астында мен тыныштық пен тыныштықты табамын

Маңайдағы үйіңіздің қақпасында 

Отбасылар теледидар көреді

(Мен емеспін)

Сағат сегізде

Мен көшеде Марлборо шегемін

Барлығы сияқты және сен сияқты білемін

Мен білемін деп ойлаймын, білемін деп ойлаймын

Мен үнсіз барып ысқырып жатырмын

Себебі мен сенің махаббатыңа сенемін

Тіпті бір шапалақпен келсе де

Және Лапа көшелерімен  серуендеу 

«Таңертең, бу?

Мен сенбеймін!»

Күйе мені соқыр етеді

Суық мені итермелейді

Вила Ипожукадан күннің шығуы

Сақал жасайтын ұстараның жұқа болаты

Метроның суық қаруы

Сіздің қатысуыңыздың  тамаша ореолы

Падокада, Санта-Сесилиада жалғыз

Түс ортасында, ықыласы

Еске салайын дегенім

Түрлі-түсті шегелермен барабан соғу

Бір стақан сыраның шетінде

көргенде күңіренеді

Сағызды ауыстыру кім табады

Бір күні есіме түсіп, айттым

«Білесің бе, сен өте сымбаттысың.

Жартылай ақымақ, жетпісінші

Қалыңыз

Менімен бірге тұр

Егер сен кетсең, мен қайыршы боламын

Маған пайда жоқ

Мен сенің досың болмаймын

Қал, менімен қал»

менің басым күркіреді

Сенің мантияңның астында мен тапсырамын

Сізге поцелуй беру қиынға соғады

Өз тілегіңізді түсініңіз

мені кеуделеріңе таста

менің махаббатым шексіз

Мен ойлағаннан да үлкен

Ол тығыз

Хош иісті заттың қалың бұлты

Қарқынды иіссу

Бұл сізді иіскеудің қарапайым әрекеті

Өнердің иісі бар, Марсқа апарады

Кез келген бөлікке, химияны белсендіретін бөлік, химия

Мимиканы және дене тәрбиесін елемеу

Ол тек сиқырды береді, термосты жарып жібереді

Керамикалық салонның Formica үстелдерінің үстінде

ән шырқайтын жерде

моногамдық наным

атомдық орын ауыстыру

Бір сәтке

Ең лирикалық өлең қайда

Ең логикалық нәрсені көрсетіңіз

Өзіңізді керемет күшпен құшақтаңыз

Қолдар жарылғысы келгенше

Бүгінгі күні болуы мүмкін барлық қорғаныс

Ал егер бізді итеріп жібергіңіз келсе

Бұл кішкентай және мейірімді сәт

Және оның бойында сақтай алатын сұлулық

Қымбаттым, өзіңді ешқашан ұмытуға жол берме

Барлық махаббат туып, өмір сүретін жерде