Rosa dos Ventos - Maria Bethânia

E do amor gritou-se o escândalo

Do medo criou-se o trágico

No rosto pintou-se o pálido

E não rolou uma lágrima

Nem uma lástima para socorrer

E na gente deu o hábito

De caminhar pelas trevas

De murmurar entre as pregas

De tirar leite das pedras

De ver o tempo correr

Mas sob o sono dos séculos

Amanheceu o espetáculo

Como uma chuva de pétalas

Como se o céu vendo as penas

Morresse de pena

E chovesse o perdão

E a prudência dos sábios

Nem ousou conter nos lábios

O sorriso e a paixão

Pois transbordando de flores

A calma dos lagos zangou-se

A rosa-dos-ventos danou-se

O leito do rio fartou-se

E inundou de água doce

A amargura do mar

Numa enchente amazônica

Numa explosão atlântica

E a multidão vendo em pânico

E a multidão vendo atônita

Ainda que tarde

O seu despertar

Ал махаббаттан жанжал шықты

Қорқыныштан трагедия пайда болды

Бозарған беті боялған

Және көз жасы болмады

Көмектесу өкінішті емес

Ал               әдетімізге  әдет    әдет     әдет                                                                                                                                                                            ә normal     әдет

Қараңғыда жүру

Қатпарлардың арасында күбірлеу

Тастарды сауу туралы

Уақытты көру үшін

Бірақ ғасырлар ұйқысының астында

Шоу таң атты

Жапырақтардың жаңбыры сияқты

Аспан қауырсындарды көргендей

аяудан өлу

Және кешірім жауады

Және дана парасаттылық

Оны ерінге салуға да батылы жетпеді

Күлкі мен құмарлық

Өйткені гүлге толы

Көлдердің тыныштығы ашуланды

Жел раушаны зақымдалды

Өзеннің арнасы жеткілікті

E тұщы су басқан

Теңіздің ащылығы

Амазонка су тасқынында

Атлантикалық жарылыс кезінде

Және дүрбелең көрген адамдар көп

Ал  қарап тұрған қарапайым таңғал қалыпты

кеш болса да

Сіздің оянуыңыз