Noite de Estrelas - Maria Bethânia

Arde na terra a solidão da lua

Iluminando meu olhar perdido

Entre campinas, abismos e chapadas

Meus olhos queimam a última lembrança

Como fogueira em noite de estrelas

Me deito só

Com vista para o mundo

Calando fundo meus sonhos

Minhas queixas

Mas alço vôo em busca de teus passos

Piso descalço na terra do teu corpo

Suave passo, suave gosto

Cheiro de mato

Meu braço laço, te lanço em segredo

Vem ser meu canto, meu verso

Meu soneto

Vem ser poema no árido deserto

Serei oásis, silêncio, festejo

Serei sertão nas horas de aconchego

Айдың жалғыздығы жер бетінде жанады

Жоғалған көзқарасымды нұрландырады

Шалғындар, шыңыраулар мен үстірттер арасында

Менің көзім соңғы естелікті күйдіреді

Жұлдызды түндегі алаудай

Мен жалғыз жатырмын

Дүниеге қарау

Менің армандарымды өшіру

менің шағымдарым

Бірақ мен сенің қадамыңды іздеп ұшып келемін

Денеңнің жерінде жалаң аяқ

Тегіс қадам, тегіс дәм

арамшөп иісі

Менің лассо қолым, мен сені жасырын түрде іске қосамын

Әнім бол, өлеңім бол

менің сонетім

Шөл далада өлең болып кел

Мен оазис, тыныштық, мереке боламын

Мен жылулық сағаттарда сертао боламын