Genipapo Absoluto - Maria Bethânia

Como será pois se ardiam fogueiras

Com olhos de areia quem viu

Praias, paixões fevereiras

Não dizem o que junhos de fumaça e frio

Onde e quando é genipapo absoluto

Meu pai, seu tanino, seu mel

Prensa, esperança, sofrer prazeria

Promessa, poesia, Mabel

Cantar é mais do que lembrar

É mais do que ter tido aquilo então

Mais do que viver do que sonhar

É ter o coração daquilo

Tudo são trechos que escuto: vêm dela

Pois minha mãe é minha voz

Como será que isso era este som

Que hoje sim, gera sóis, dói em dós

«Aquele que considera» a saudade

Uma mera contraluz que vem

Do que deixou pra trás

Não, esse só desfaz o signo

E a «rosa também»

Қалай болар екен, от жанып тұрған соң

Көрген құм көзімен

Жағажайлар, ақпан құмарлықтары

Олар түтін мен суықтың қандай маусымы екенін айтпайды

Абсолютті генипапо қайда және қашан

Әкем, сенің танин, сенің бал

Басыңыз, үміттеніңіз, ләззат алыңыз

Уәде, поэзия, Мабель

Ән айту – есте сақтаудан да артық

Бұл сол кезде болғаннан да көп

Армандаудан гөрі өмір сүруден артық

Оның жүрегі бар

Барлығы мен еститін үзінділер: олар одан шыққан

Себебі анам менің дауысым

Бұл қалай дыбыс болуы мүмкін

Бұл бүгін, иә, күн тудырады, ол бізге ауырады

Сағынышты «ескерген»

Тек артқы жарық келеді

Артыңда не қалдырдың

Жоқ, бұл белгіні ғана жояды

Және «раушан да»