Chão De Estrelas - Maria Bethânia

Minha vida era um palco iluminado

Eu vivia vestido de dourado

Palhaço das perdidas ilusões

Cheio dos guizos falsos da alegria

Andei cantando a minha fantasia

Entre as palmas febris dos corações

Meu barracão no morro do Salgueiro

Tinha o cantar alegre de um viveiro

Foste a sonoridade que acabou

E hoje, quando do sol, a claridade

Forra o meu barracão, sinto saudade

Da mulher pomba-rola que voou

Nossas roupas comuns dependuradas

Na corda, qual bandeiras agitadas

Pareciam estranho festival

Festa dos nossos trapos coloridos

A mostrar que nos morros mal vestidos

É sempre feriado nacional

A porta do barraco era sem trinco

E a lua, furando o nosso zinco

Salpicava de estrelas nosso chão

Tu pisavas nos astros, distraída

Sem saber que aventura desta vida

É a cabrocha, o luar e o violão

Менің өмірім жарық сахна болды

Мен алтын көйлекпен өмір сүрдім

Жоғалған иллюзиялардың клоундары

Қуаныштың жалған қоңырауларына толы

Мен өз фантазиямды айтып жүрдім

Жүректің қызба алақандарының арасында

Сальгейро төбесіндегі сарайым

Балабақшаның қуанышты  әні                    болды

Бұл дыбыс аяқталды

Ал бүгін, күн, жарық

Сарайымды жабыңыз, мен сізді сағындым

Ұшқан тасбақа-көгершін әйелден

Біздің ортақ киімдер ілулі

Арқанда, желбіреген жалаулар сияқты

Олар біртүрлі мерекеге ұқсады

Біздің түрлі-түсті шүберектердің кеші

Нашар киінген төбелерде көрсетеді

Бұл әрқашан ұлттық мереке

Шатырдың есігінде ысырма болмаған

Ал ай, біздің мырышымызды жалықтырады

Біздің еденге жұлдыздар шашылды

Жұлдыздарды басқансың, алшақтап

Бұл өмірде қандай шытырман бар екенін білмеймін

Бұл ешкі, ай сәулесі және гитара