Carta de Amor - Maria Bethânia

Não mexe comigo que eu não ando só

Eu não ando só, que eu não ando só

Não mexe não

Eu tenho zumbi, besouro o chefe dos tupis

Sou tupinambá, tenho erês, caboclo boiadeiro

Mãos de cura, morubichabas, cocares, arco-íris

Zarabatanas, curarês, flechas e altares

A velocidade da luz no escuro da mata escura

O breu o silêncio a espera.

eu tenho jesus

Maria e josé, todos os pajés em minha companhia

O menino deus brinca e dorme nos meus sonhos

O poeta me contou

Não mexe comigo que eu não ando só

Eu não ando só, que eu não ando só

Não mexe não

Não misturo, não me dobro a rainha do mar

Anda de mãos dadas comigo, me ensina o baile

Das ondas e canta, canta, canta pra mim, é do

Ouro de oxum que é feita a armadura guarda o

Meu corpo, garante meu sangue, minha garganta

O veneno do mal não acha passagem e em meu

Coração maria ascende sua luz, e me aponta o

Caminho

Me sumo no vento, cavalgo no raio de iansã

Giro o mundo, viro, reviro tô no reconcavo

Tô em face, vôo entre as estrelas, brinco de

Ser uma traço o cruzeiro do sul, com a tocha

Da fogueira de joão menino, rezo com as três

Marias, vou além me recolho no esplendor das

Nebulosas descanso nos vales, montanhas, durmo

Na forja de Ogum, mergulho no calor da lava

Dos vulcões, corpo vivo de xangô

Não ando no breu nem ando na treva

Não ando no breu nem ando na treva

É por onde eu vou que o santo me leva

É por onde eu vou que o santo me leva

Medo não me alcança, no deserto me acho, faço

Cobra morder o rabo, escorpião vira pirilampo

Meus pés recebem bálsamos, unguento suave das

Mãos de maria, irmã de marta e lázaro, no

Oásis de bethânia

Pensou que eu ando só, atente ao tempo num

Começa nem termina, é nunca é sempre, é tempo

De reparar na balança de nobre cobre que o rei

Equilibra, fulmina o injusto, deixa nua a justiça

Eu não provo do teu féu, eu não piso no teu chão

E pra onde você for não leva o meu nome não

E pra onde você for não leva o meu nome não

Onde vai valente?

você secô seus olhos insones

Secaram, não vêêm brotar a relva que cresce livre

E verde, longe da tua cegueira.

seus ouvidos se

Fecharam à qualquer música, qualquer som, nem o

Bem nem o mal, pensam em ti, ninguém te escolhe

Você pisa na terra mas não sente apenas pisa

Apenas vaga sobre o planeta, já nem ouve as

Teclas do teu piano, você está tão mirrado que

Nem o diabo te ambiciona, não tem alma você é

O oco, do oco, do oco, do sem fim do mundo

O que é teu já tá guardado

Não sou eu que vou lhe dar

Não sou eu que vou lhe dar

Não sou eu que vou lhe dar

Eu posso engolir você só pra cuspir depois

Minha forma é matéria que você não alcança

Desde o leite do peito de minha mãe, até o sem

Fim dos versos, versos, versos, que brota do

Poeta em toda poesia sob a luz da lua que deita

Na palma da inspiração de caymmi, se choro, quando

Choro e minha lágrima cai é pra regar o capim que

Alimenta a vida, chorando eu refaço as nascentes

Que você secou

Se desejo o meu desejo faz subir marés de sal e

Sortilégio, vivo de cara pra o vento na chuva e

Quero me molhar.

o terço de fátima e o cordão de

Gandhi, cruzam o meu peito

Sou como a haste fina que qualquer brisa verga

Mas, nenhuma espada corta

Não mexe comigo que eu não ando só

Eu não ando só, que eu não ando só

Não mexe comigo

Менімен араласпа мен жалғыз емеспін

Мен жалғыз жүрмеймін, жалғыз жүрмеймін

қозғалма, жоқ

Менде зомби бар, Тупидің басы қоңыз

Мен тупинамбамын, менде эрес, кабокло боиадейро бар

Емдік қолдар, морубичалар, бас киімдер, кемпірқосақ

Үрлеу құбырлары, кураре, жебелер және құрбандық үстелдері

Қараңғы орманның қараңғылығындағы жарық жылдамдығы

О бреу үнсіздік күтіп .

Менде Иса бар

Мария мен Хосе, менің серіктестігімдегі барлық бақсылар

Түсімде құдай бала ойнап, ұйықтайды

Маған ақын айтты

Менімен араласпа мен жалғыз емеспін

Мен жалғыз жүрмеймін, жалғыз жүрмеймін

қозғалма, жоқ

Мен араласпаймын, теңіз ханшайымын иілмеймін

Қол ұстасып жүр менімен, Би үйретші

Толқындардан мен ән айт, ән айт, маған ән айт, бұл одан

 сауыт жасалған оксум алтын қорғайды

Денем, қаныма, тамағыма кепілдік

Зұлымдықтың уы менде өткел таппайды

Мэридің жүрегі жарығын қосып, маған нұсқайды

Жол

Мен сумода мен            iansã    мінемін

Мен әлемді айналдырамын, бұрыламын, бұрыламын, мен реконкаводамын

Мен бетпе-бет келемін, мен жұлдыздар арасында ұшамын, мен ойнаймын

Алаумен Оңтүстік Круизінің ізі болу

Джон баланың отынан мен үшеуімен бірге дұға етемін

Мария, мен одан асып кетемін

Тұмандықтар аңғарларда, тауларда тынығады, ұйықтайды

Огун ұстасында, лаваның ыстығына сүңгу

Жанартаулардан, ксангоның тірі денесі

Мен асыл жерде жүрмеймін, қараңғыда жүрмеймін

Мен асыл жерде жүрмеймін, қараңғыда жүрмеймін

Әулие мені сол жерге апарады

Әулие мені сол жерге апарады

Қорқыныш маған жетпейді, түзде мен ойлаймын, жетемін

Жылан құйрығын шағады, шаян отқа айналады

Менің аяғыма бальзамдар, тәтті жақпа

Марта мен Лазардың әпкесі Марияның қолдары

Бетания оазисі

Сіз мені жалғыз жүремін деп ойладыңыз, ауа-райына назар аударыңыз

Ол басталмайды да, аяқталмайды да, әрқашан болмайды, уақыт келді

Патша деген асыл мыс таразыны жөндеуге

Тепе-теңдікті сақтайды, әділетсіздікті шыңдайды, әділдікті жалаңаш қалдырады

Мен сенің сеніміңді дәлелдемеймін, еденіңді баспаймын

Ал қайда барсаңыз, менің атымды қабылдамаңыз

Ал қайда барсаңыз, менің атымды қабылдамаңыз

Қайда бара жатырсың батыл?

ұйқысыз көзіңді құрғатасың

Олар кеуіп қалды, еркін өскен шөпті көрмеді

Және жасыл, сіздің соқырлығыңыздан алыс.

құлағыңыз болса

Олар кез келген музыкаға, кез келген дыбысқа, тіпті дыбысқа да жабық

Жақсы болсын, жаман болсын, сені ойлайды, сені ешкім таңдамайды

Сіз жерді басасыз, бірақ оны жай ғана сезбейсіз

Ол ғаламшарды кезіп жүр, тіпті естімейді

Сіздің фортепиано пернелері, сіз өте арықсыз

Саған шайтан да ұмтылмайды, сенің жаның жоқ

Шұңқыр, қуыс, қуыс, шексіз дүние

Сіздікі әлдеқашан сақталған

Мен саған беретін адам емеспін

Мен саған беретін адам емеспін

Мен саған беретін адам емеспін

Мен сені кейін түкіру үшін ғана жұтып аламын

Менің пішінім - сіз қол жеткізе алмайтын мәселе

Анамның емшек сүтінен сіз                                  Анам  емшек сүтінен                                       Анам   сүт                                               Анам  сүт     

-дан бастау алатын өлең, шумақ, тармақтардың соңы

Батар ай нұры астында бар поэзияда ақын

Кэйммидің алақанында шабыт, егер жыласа қашан

Мен жылап, көз жасым – шөпті суару болды

Тіршілікті қоректендіреді, Жылаймын бұлақтарды

сіз кептіріп алғаныңыз

Қаласам, менің қалауым тұзды көтереді және 

Sortilege, мен жаңбырда желге қарап тұрамын және

Мен суланғым келеді.

Фатиманың үшінші және бауы

Ганди, менің кеудемнен өт

Мен кез келген жел иілетін жұқа таяқ сияқтымын

Бірақ қылыш кеспейді

Менімен араласпа мен жалғыз емеспін

Мен жалғыз жүрмеймін, жалғыз жүрмеймін

Менімен араласпа