Canção dos Viajantes - Marcus Viana

Pelos caminhos da Terra

Largas estradas no mar

Pego os atalhos do vento

Nas ondes de fogo do ar

Não há tempestade ou tormenta

Que quebre o casco do navio

Coração bom que navega

Nas ondas do Mundo bravio

Verde esmeralda oceano

Inunda minha alma sedenta

Descubro mil ilhas de sonho

Sem dor, sem tristeza ou doença

Pra quem tem fé e resiste

Luz do amor acesa no peito

Nada é duro, nada é triste

Espanta a noite, toca o medo

Mãe natureza me ensina

A ser humilde a ser pequeno

Beber água pura da vida

Me afastar de todo o veneno

Abrir a porta, o celeiro

Os tesouros do coração

Vêm ver rolar cachoeira

Água limpa do ribeirão

Deixa encharcar a semente

Luz da vida no fundo do chão

Como o amor transforma a gente

Como o Sol, a escuridão

Жер жолдарының бойында

Теңіздегі кең жолдар

Мен желдің таңбашаларын аламын

Ауа толқынында 

Боран да, дауыл да жоқ

Бұл кеменің корпусын сындырады

Жүрген жақсы жүрек

Жабайы әлемнің толқындарында

мұхит изумруд жасылы

Шөлдеген жанымды тасқын

Мен армандаған мың арал ашамын

Ешқандай ауыртпалық, қайғы немесе ауру жоқ

Сенімі бар және қарсылық көрсеткендер үшін

Кеудеде махаббат нұры жанды

Ештеңе қиын емес, қайғылы ештеңе жоқ

Түнді қорқытады, қорқынышқа тиеді

Табиғат ана маған үйретеді

Кішкентай болу үшін кішіпейіл болу

Тіршіліктен таза су ішу

Барлық улардан аулақ болыңыз

Есікті, қораны  ашыңыз

Жүрек қазыналары

Сарқырамаға келіңіз

Рибейраодан таза су

Тұқым сіңіп кетсін

Еденнің төменгі жағында өмір нұры

Махаббат бізді қалай өзгертеді

Күн сияқты, қараңғылық