Nuestra Confesion - Marco Antonio Solis

Ha sido el tiempo el que nos diera la razon

Lo nuestro no era, lo que creimos

Y aunque en el fondo buena fue nuestra intención

Sinceramente, nos confundimos

Sabia que tarde o temprano iba a pasar

No lo podemos ocultar, de ningun modo

Y aunque nos cueste lo tenemos que admitir

Por nuestro bien y porvenir

Dejemos todo

Y me da miedo

Me da temor decir adios yo no lo niego

Pero tambien quedarme creeme que no puedo

Que mas quisiera

Que mas quisiera

Tener conmigo lo que mas feliz te hiciera

Reconozcamos, ya no hay pasion en esos besos que nos damos

Y es de nosotros justo de quien nunca hablamos

Duele decirlo despues de tanto

Pero este llanto es nuestra triste confesión

Бұл бізге себеп берген уақыт болды

Біздікі емес, сенгеніміз

Түбінде болса да бұл біздің ниетіміз еді

шынымды айтсам абдырап қалдық

Мен мұның ерте ме, кеш пе болатынын білдім

Біз мұны жасыра алмаймыз, мүмкін емес

Бұл бізге қымбат болса да, біз оны мойындауымыз керек

Біздің игілігіміз бен болашағымыз үшін

бәрін қалдырайық

Және бұл мені қорқытады

Қоштасудан қорқамын, жоққа шығармаймын

Бірақ сен де тұра алмаймын

Тағы не қалар едіңіз?

Тағы не қалар едіңіз?

Менімен бірге болу сені бақыттырақ ететін нәрсе

Бір-бірімізге берген сүйістерімізде енді құмарлық жоқ екенін мойындайық

Тек біз туралы ешқашан сөйлеспейміз

Сонша сөзден кейін айтудың өзі ауырады

Бірақ бұл айқай - біздің қайғылы мойындауымыз