Mi Último Adiós - Marco Antonio Solis

He venido desde allá

Donde la necesidad

Te endurece el corazón

Reclamando la razón

Donde hay mentes que exterminan

Palabras que contaminan

Para siempre una ilusión

Hoy aquí bajo este sol

Otro aire otro país

Donde mucho tiempo atrás

Fue mi origen, mi raíz

Mas también y por desgracia

Me enfrento a la burocracia

Que me hace la vida gris

Mas caminare con buena voluntad

Y con amor dando siempre lo mejor

Entre hermanos de esperanza

Cobijados de confianza

Calmaremos el dolor

Y luchare

Nadie lo puede evitar

Y mi intención la conoce solo Dios

Que mis hijos mas pequeños

Vean realidad mis sueños

Después de mi ultimo adiós

«Pregunte un día al cielo

Cuantos caminos existen

Para encontrar por los mios

Un pedacito de suelo

Donde podamos llenarnos de calor

Y de alegrías.

Donde podamos ser

Algo, algo mas que fantasías

Mas el cielo no esta lejos

Como antes lo pensaba

Lo descubrí en ese viento

Que adelante me llevaba

Pues si fui por mil caminos

Y al no perder el aliento

Supe entre mis sentimientos

Que era Dios el que soplaba

Мен сол жерден келдім

қажет жерде

бұл жүрегіңді қатайтады

себебін талап ету

жойып жіберетін ақыл-ойлар бар жерде

ластайтын сөздер

мәңгілік иллюзия

Бүгін осы күннің астында

басқа ауа басқа ел

баяғыда қайда

Ол менің шыққан тегім, тамырым еді

Бірақ сонымен бірге және өкінішке орай

Мен бюрократиямен айналысамын

Менің өмірімді не сұр етеді

Бірақ мен жақсы ниетпен жүремін

Және махаббатпен әрқашан ең жақсысын береді

Үміт ағаларының арасында

сенімге саяды

Біз ауырсынуды жеңілдетеміз

және мен күресемін

одан ешкім қашып құтыла алмайды

Ал ниетімді бір Алла біледі

бұл менің кенже балаларым

армандарымның орындалғанын көр

Соңғы қоштасуымнан кейін

«Бір күнді көкке сұра

қанша жол бар

Менікі үшін табу үшін

кішкене топырақ

Біз өзімізді жылумен толтыра алатын жерде

Және қуаныштардан.

біз қайда бола аламыз

Бірдеңе, қиялдан артық нәрсе

Бірақ жұмақ алыс емес

бұрын ойлағанымдай

Мен оны сол желде таптым

мені не жетектеп тұрды

Мың жол жүрсем

Және де тынысымды жоғалтпау арқылы

Мен сезімдерімді білдім

Соққан Құдай екен