свобода это гетто - макулатура, Лёха Никонов

Я всё ещё там лежу, связанный, окружён зомбаками

В который раз переписываю вокал свой ебаный

Вижу в окошко край неба — прячется за облаками

Такой тёмный, что выходящее солнце меня обжигает

Мне никогда не выбраться из этого здания

Не сходить с тобой на концерт Дельфина, я знаю

Вру, когда рассказываю, что домой заберёт жена меня

Ведь наша тихая жизнь была лишена содержания

И меня забирает отец: я тот же ребёнок заплаканный

Мы гуляем по лесу, и он берёт меня за руку

Скрывает свою растерянность и стихи мне читает

Историю про великана с голубыми глазами

Радует и пугает тайга, мы смотрим на вспышки молний

Чувство полёта в невесомости стараюсь запомнить

Между страхом и удовольствием, мечтами и реальностью

Землёй и вечерним небом так легко потеряться

Когда плавится от жары наш шахтёрский город

Есть иллюзия моря у горизонта, если идёшь под гору

Раз ты писатель, то просто рассказывай истории

Звони мне в любой момент — я разделю с тобой горе

Я знаю, что ты никогда не мусорнёшься

Я знаю, что ты никогда не кинешь якорь

В нашей семье ты — самый свободный

Вместо компаса я дарю тебе свою ярость

Навсегда забыть, где ты

Навсегда забыть, где ты

Представляю сам себя, я плыву без якоря

Не проповедую свободу и забыл — нахуя?

Ставить лайки в соцсетях — говорят, это борьба

Сделав ласточку кому-то, засмеялись мусора

Все мы — каждому друзья, ваша микротюрьма

Ироническими лозунгами исписана стена

Политический мемасик, как ударная волна

Скоро протаранит Кремль — надо только подождать

Надо только посмешнее, вы умеете, я знаю

Фотографии с протестов — выиграешь шоу фотографий

Лидер в чистенькой рубашке менеджера по продажам

Суетливо улыбнётся и на троне воссияет

Каждый-каждый станет важным маленький предприниматель

Прошагает по ступенькам — а с меня, пожалуй, хватит

Свобода — это гетто, ваша коммуна — это чатик в «Телеграме»

Отравился активист на афтепати,

А когда он станет старым чмокающим либералом

Вспомнит, как сразил тирана хештэгами и спамом

Я останусь на кровати, пролистаю вашу сказку

Неудачливым пиратом, моя шхуна затерялась

Может, я хотел бы с вами, но не позволяет знамя

Меня нет среди парий и рукоподаваемых

В вашей пьесе места заняты — я свою сочиняю

Встретимся когда-нибудь у Зимнего дворца

Навсегда забыть, где ты

Стоя у самого края

Свобода — это гетто

Мне скучно, не надо рая

Навсегда забыть, где ты

Стоя у самого края

Свобода — это гетто

Мне скучно, не надо рая

Навсегда забыть, где ты

Навсегда забыть, где ты

Навсегда забыть, где ты

Навсегда забыть, где ты

Навсегда забыть, где ты

Навсегда забыть, где ты

Навсегда забыть, где ты

Навсегда забыть, где ты

Мен әлі сол жерде жатырмын, байланғанмын, зомбилердің қоршауындамын

Мен тағы да өзімнің вокалымды қайта жазамын

Терезеден аспанның шетін көремін – бұлттардың артына жасырынып

Қараңғылығы сонша, шығып келе жатқан күн мені өртеп жібереді

Мен бұл ғимараттан ешқашан шықпаймын

Сізбен бірге «Дельфин» концертіне бармаңыз, мен білемін

Әйелім үйге апарады десем өтірік айтамын

Өйткені тыныш өміріміз мазмұнсыз еді

Ал әкем мені алып кетеді: мен баяғы жылап тұрған баламын

Біз орманда серуендеп жатырмыз, ол менің қолымды алады

Абыржығанын жасырып, маған өлең оқып береді

Көк көзді алыптың әңгімесі

Тайга қуантады және қорқытады, біз найзағай жарқылына қараймыз

Мен салмақсыздықта ұшу сезімін есіме түсіруге тырысамын

Қорқыныш пен ләззаттың, арман мен шындықтың арасында

Жерде де, кешкі аспанда да адасу оңай

Кеншілер қаламыз ыстықтан ерігенде

Егер сіз төмен түссеңіз, көкжиекте теңіз елесі бар

Жазушы болған соң жай ғана әңгіме айт

Маған кез келген уақытта қоңырау шалыңыз - қайғыны сізбен бөлісемін

Мен сенің ешқашан қоқыс тастамайтыныңды білемін

Мен сіз ешқашан зәкірді тастамайтыныңызды білемін

Біздің отбасымызда сіз ең еркінсіз

Компастың орнына мен саған ашуымды беремін

Қайда екеніңді мәңгі ұмыт

Қайда екеніңді мәңгі ұмыт

Мен өзімді елестетемін, зәкірсіз жүзіп келемін

Мен бостандықты уағыздамаймын және ұмытып кеттім - неге блять?

Әлеуметтік желілерге лайк қойыңыз - бұл күрес дейді

Біреуге қарлығаш жасап, қоқысқа күлді

Біз бәріміз доспыз, сіздің микро түрмеңіз

Қабырғаға ирониялық ұрандар жазылған

Соққы толқыны сияқты саяси мемдер

Жақында Кремль соққыға түседі - сіз күтуіңіз керек

Бұл жай ғана күлкілі болуы керек, сіз білесіз бе, мен білемін

Наразылық акциясының фотосуреттері - фотошоуды ұтып алыңыз

Сату менеджерінің таза көйлегіндегі көшбасшы

Ол күлімсіреп, таққа жарқырайды

Барлығы – барлығы маңызды шағын кәсіпкерге айналады

Баспалдақпен көтеріледі - мен, мүмкін, жеткілікті болды

Бостандық - бұл гетто, сіздің коммунаңыз - Telegram чаты

Белсенді кеште уланып қалды,

Ал ол ескі либералға айналғанда

Ол хэштегтер мен спам арқылы тиранды қалай жеңгенін есіне алады

Төсекте қаламын, ертегіңді парақта

Бақытсыз қарақшы, менің шхунем адасып қалды

Мүмкін мен сенімен бірге болғым келеді, бірақ баннер рұқсат бермейді

Мен париялардың арасында емеспін және тапсырылғанмын

Сіздің пьесаңызда орындар иеленді - мен өзімді құрастырамын

Мені бір күні Қысқы сарайда кездестіріңіз

Қайда екеніңді мәңгі ұмыт

Ең шетінде тұру

Бостандық - бұл гетто

Мен жалықтым, жұмақ керек емес

Қайда екеніңді мәңгі ұмыт

Ең шетінде тұру

Бостандық - бұл гетто

Мен жалықтым, жұмақ керек емес

Қайда екеніңді мәңгі ұмыт

Қайда екеніңді мәңгі ұмыт

Қайда екеніңді мәңгі ұмыт

Қайда екеніңді мәңгі ұмыт

Қайда екеніңді мәңгі ұмыт

Қайда екеніңді мәңгі ұмыт

Қайда екеніңді мәңгі ұмыт

Қайда екеніңді мәңгі ұмыт