30 лет как мeртв - макулатура

Мое тело - Ноев ковчег для бактерий.

Я санитар леса в этом борделе.

Каждый оргазм, как звонок с того света.

К телу презрение.

Анкеты баб из Тиндер мелькают,

Как на столбах объявления, не особо маня.

Пинаю бутылку вдоль пустынной аллеи.

Застыл в холодном воздухе под светофором ржавый скелет трамвая.

Вечная зима ютится в башмаках.

Куда-то от этого дня убегаю.

Выкидываю минуты, как купюры в сумерках.

Пытаюсь нащупать дно.

Кто-то жалуется на нехватку времени, а у меня его полно.

Готов им делиться, на что-то менять, простаивать в ваших очередях.

В Метро выкидывать на ленту, раздавать бродягам и богачам.

Воспользуйтесь им, чтобы по настоящему жить начать.

Кафе и ночлежки.

С вас 750.

Возьмите еще сотню на чай.

Под столом нейлон чулка женщины.

Это реклама счастья.

Но у меня баннерная слепота.

Опыт в рэп продолжаю впечатывать.

Регистратор фиксирует все, как есть.

Выбрасываю стихи в чатик.

Вот мой арт-хаусный видеоблог.

В нем ничего никогда не случается.

Хочу, чтоб чайки кричали и набережная не кончалась.

Накладывать разноцветные фильтры на собственную печаль.

Всматриваться в туман над водой, пока паром не причалит.

Отплыть на остров в город-мутант, собранный из моих снов по частям.

От отрешенности до влюбленности, от пробежки до сигареты.

От депрессии до ремиссии, от черновика до большого концерта.

От гримерки до хостела, от рождения до приятия своей смертности.

Мои маленькие поражения перед тупой равнодушной вечностью.

30 лет, как мертвый.

Древо, растущее вверх корнем.

Невинен, как крюк на живодерне.

Поэт должен быть проклятым.

30 лет, как мертвый.

Древо, растущее вверх корнем.

Невинен, как крюк на живодерне.

Поэт должен быть проклятым.

Там, где был я теперь синтаксис, только формальные признаки.

Пакет, наполненный дымом, консервная банка на привязи.

Лошок, влюбленный в одноклассницу, не помнящую его имени.

Мне подают выпивку и я проношу руку мимо.

Не попадаю вовремя, да и некуда попадать в общем.

Лежит на полу кататоник, ждет долгие холодные ночи.

Лицо в темноте, как в крови.

В интернете идет торговля.

Но выставлять свой ебыч совсем никуда не хочется.

Я ненавижу творчество, поэты вставайте в очередь.

Прыгаю на современность, как обрыган второй лиги.

На уважаемую фирму, и мне не стыдно.

У меня 1000 строчек, но ни одна не дописана.

Ты обосрался на площади.

Острые углы.

Выставленные вперед кулаки манят, как огни.

Дальше всех заходит тот, кто не знает, куда идти.

Пустота разлилась чернилами.

Глотаю ее, как стрихнин.

Утро наступило позже, чем меня успело прибить.

И я смотрю на море, как на любовницу.

Хочу его скомкать и броситься в него, истыкать ножиком.

И обменяться кольцами, забывая свое имя и прошлое.

И все это кости в собачьей миске.

Их крошат клыки камней, чтобы другой вместо меня родился.

От нового коллектива до долгов по кредиту.

От презрения до флирта, от ухода в лес до нового аккаунта в твиттере.

От выборов до митинга, от боксерского зала до пустых бутылок.

Я перестаю быть индивидом.

И жду, когда море слижет меня.

30 лет, как мертвый.

Древо, растущее вверх корнем.

Невинен, как крюк на живодерне.

Поэт должен быть проклятым.

30 лет, как мертвый.

Древо, растущее вверх корнем.

Невинен, как крюк на живодерне.

Поэт должен быть проклятым.

Менің денем - бактериялар үшін Нұхтың кемесі.

Мен осы притонда орман медбикесімін.

Әрбір оргазм басқа әлемнің қоңырауы сияқты.

Денеге деген құрметсіздік.

Tinder-тен әйелдердің сауалнамасы жыпылықтайды,

Хабарландырудың тіректеріндегідей, әсіресе қызықтырмайды.

Мен қаңырап бос аллеяның бойымен бөтелкені теуіп жатырмын.

Трамвайдың тот басқан қаңқасы бағдаршамның астында суық ауада қатып қалды.

Аяқ киімдегі мәңгілік қыс.

Мен бұл күннен қашамын.

Ымырт түскенде банкноттар сияқты минуттарды тастаңыз.

Мен түбін табуға тырысамын.

Біреу уақыттың жоқтығына шағымданады, бірақ менде ол көп.

Оны бөлісуге, бір нәрсеге өзгертуге, кезекте тұруға дайын.

Метрода таспаға лақтырыңыз, қаңғыбастар мен байларға таратыңыз.

Оны шынымен өмір сүруді бастау үшін пайдаланыңыз.

Кафелер мен жатақханалар.

Сіздермен 750.

Ақша алу үшін тағы жүз алыңыз.

Үстелдің астында әйелдің нейлон шұлығы жатыр.

Бұл бақыттың жарнамасы.

Бірақ менде баннер соқырлығы бар.

Мен рэпте тәжірибе жинақтауды жалғастырамын.

Тіркеуші барлығын сол күйінде жазып алады.

Чатқа өлең шығару.

Міне менің арт хаус влогым.

Онда ешқашан ештеңе болмайды.

Мен шағалалардың айқайлағанын және жағалау ешқашан бітпейтінін қалаймын.

Өзіңіздің қайғыңызға түрлі-түсті сүзгілерді қойыңыз.

Паром жағаға шыққанша судың үстіндегі тұманға қараңыз.

Менің арманымнан біріктірілген мутант қаладағы аралға жүзіңіз.

Ажырасудан ғашық болуға, жүгіруден темекіге дейін.

Депрессиядан ремиссияға дейін, жобадан үлкен концертке дейін.

Киіну бөлмесінен жатақханаға дейін, туғаннан өлімді қабылдауға дейін.

Менің кішкентай жеңілістерім түтіккен бей-жай мәңгілік.

30 жыл өлді.

Төңкеріліп өскен ағаш.

Жазықсыз, ілгек сияқты.

Ақын қарғыс атса керек.

30 жыл өлді.

Төңкеріліп өскен ағаш.

Жазықсыз, ілгек сияқты.

Ақын қарғыс атса керек.

Мен қазір синтаксис болдым, тек ресми белгілер.

Түтінге толтырылған қап, қарғыбаудағы қаңылтыр.

Лошок, есімін есіне түсірмейтін сыныптасына ғашық.

Олар маған сусын береді, мен қолымды ұстаймын.

Мен уақытында келе алмаймын, ал жалпы жететін жерім жоқ.

Еденде жатып кататоникалық, ұзақ суық түндерді күту.

Қараңғыда қанға боялғандай жүз.

Интернетте сауда бар.

Бірақ мен өзімді еш жерде көрсеткім келмейді.

Шығармашылықты жек көремін, ақындар кезекке тұрады.

Мен екінші лиганың түкірігі сияқты заманауилыққа секіремін.

Беделді фирмаға, мен ұялмаймын.

Менде 1000 жол бар, бірақ біреуі де аяқталмаған.

Шаршы алаңға шығып кеттің.

Өткір бұрыштар.

Алға ұстаған жұдырықтары оттай шақырады.

Қайда барарын білмеген ең алыс келеді.

Бос жер сияға төгілді.

Мен оны стрихнин сияқты жұтып қоямын.

Таңертең мен ұрып-соғуға уақыт болғаннан кейінірек келді.

Ал мен теңізге өзімнің ханым ретінде қараймын.

Мен оны мыжып, оған лақтырғым келеді, пышақпен тесіп жібергім келеді.

Ал аты-жөніңізді және өткеніңізді ұмытып, сақина алмасыңыз.

Ал мұның бәрі ит ыдысындағы сүйектер.

Менің орныма басқа туады деп, тас азуымен жаншылады.

Жаңа командадан несие қарыздарына дейін.

Менсінбеуден флиртке дейін, орманға барудан жаңа Twitter аккаунтына дейін.

Сайлаудан митингке, бокс залынан бос бөтелкелерге дейін.

Мен жеке адам болудан қалдым.

Ал мен теңіздің мені жалағанын күтіп жүрмін.

30 жыл өлді.

Төңкеріліп өскен ағаш.

Жазықсыз, ілгек сияқты.

Ақын қарғыс атса керек.

30 жыл өлді.

Төңкеріліп өскен ағаш.

Жазықсыз, ілгек сияқты.

Ақын қарғыс атса керек.