Любви очень просит душа - Макс Волга

Я был овеян твоею любовью,

Глубокой тайной и светом наполнен,

Летал от счастья под круглой и тонкой луной,

И под далёкой, но яркой звездой.

Встречало утро нас щедрой росою,

И шелестели нам клёны листвою,

Я приносил тебе солнце и солнечный свет,

Который я собирал у планет.

Я часто с надеждой смотрю в небеса,

О чувствах поют мне с небес голоса,

Не нужно бежать, нужно ждать не спеша,

Но только любви очень просит душа.

Я часто с надеждой смотрю в небеса,

О чувствах поют мне с небес голоса,

Не нужно бежать, нужно ждать не спеша,

Но только любви очень просит душа.

В туманной дымке коварной тропою

За серым дымом и синей рекою,

На мягких лапах крадётся проснувшийся свет,

Ведь знает он, что тебя больше нет.

Растаял след твой незримый в полёте,

И звук прервал нас на созданной ноте,

Упало небо, и мир поглотила вдруг тьма,

И сердце в лёд заковала зима.

Я часто с надеждой смотрю в небеса,

О чувствах поют мне с небес голоса,

Не нужно бежать, нужно ждать не спеша,

Но только любви очень просит душа.

Я часто с надеждой смотрю в небеса,

О чувствах поют мне с небес голоса,

Не нужно бежать, нужно ждать не спеша,

Но только любви очень просит душа.

Я часто с надеждой смотрю в небеса,

О чувствах поют мне с небес голоса,

Не нужно бежать, нужно ждать не спеша,

Но только любви очень просит душа.

Мен сенің махаббатыңа бөлендім,

Терең құпия мен нұрға толы,

Дөңгелек және жұқа ай астында бақыттан ұштым,

Ал алыс, бірақ жарық жұлдыздың астында.

Таң бізді жомарт шықпен қарсы алды,

Үйеңкі жапырақтары бізге сыбдырлады,

Мен саған күн мен шуақты әкелдім,

Оны мен планеталардан жинадым.

Көбіне көкке үмітпен қараймын,

Сезім туралы дауыстар маған аспаннан ән салады,

Жүгірудің қажеті жоқ, баяу күту керек,

Бірақ шын мәнінде жанды тек махаббат сұрайды.

Көбіне көкке үмітпен қараймын,

Сезім туралы дауыстар маған аспаннан ән салады,

Жүгірудің қажеті жоқ, баяу күту керек,

Бірақ шын мәнінде жанды тек махаббат сұрайды.

Тұманды тұманда опасыз жолда

Сұр түтін мен көк өзеннің артында,

Жұмсақ табандарда оянған жарық жасырынып,

Ол сенің енді жоқ екеніңді біледі.

Ұшқанда көрінбейтін ізің балқып кетті,

Ал дыбыс бізді жасалған нотада үзді,

Аспан құлап, дүниені кенет қараңғылық басып кетті,

Ал жүректі қыста мұз басып қалды.

Көбіне көкке үмітпен қараймын,

Сезім туралы дауыстар маған аспаннан ән салады,

Жүгірудің қажеті жоқ, баяу күту керек,

Бірақ шын мәнінде жанды тек махаббат сұрайды.

Көбіне көкке үмітпен қараймын,

Сезім туралы дауыстар маған аспаннан ән салады,

Жүгірудің қажеті жоқ, баяу күту керек,

Бірақ шын мәнінде жанды тек махаббат сұрайды.

Көбіне көкке үмітпен қараймын,

Сезім туралы дауыстар маған аспаннан ән салады,

Жүгірудің қажеті жоқ, баяу күту керек,

Бірақ шын мәнінде жанды тек махаббат сұрайды.