Тем, кто топчет землю - Lumen

Я видел явь во сне

И видел сны наяву.

У меня есть только эта жизнь -

Я её живу.

Стараюсь, как только могу,

Выгребаю против течения.

Не всегда имею полные знания,

Но всё же имею скромное мнение.

А кто-то верит, что будут другие

Жизни на небесах, идёт к ним.

А я понял и принял давно, что не стану таким.

Для меня это пустая надежда и я её неприемлю.

Эта песня как все наши песни.

Для тех, кто топчет землю.

Мы всё придумали сами

Кто здесь в раю, кто в аду.

Кто со смехом, а кто со слезами.

Мы идём, я иду.

Люди переборщили с презрением,

Когда презрели бога.

Я давно хотел об этом сказать,

Хоть понимаю в этом не очень-то много.

Мы все здесь тащим свои лямки,

Уже за возможность - большое спасибо.

Быть живым - самое интересное

Из случившегося со мной когда-либо.

Конечно, я чего-то не знаю, не помню

И хорошо, тем ценнее каждый миг,

С мига, когда я выдал этому миру

Самый первый свой крик.

И с той поры кричал о многом, о разном,

Стремясь выше подобно стеблю,

Но не теряя корней, сочиняя песни,

Для тех, кто топчет землю.

Мы всё придумали сами

Кто здесь в раю, кто в аду.

Кто со смехом, а кто со слезами.

Мы идём, я иду.

Түсімде шындықты көрдім

Және шын мәнінде армандаған.

Менде тек осы өмір бар -

Мен онымен өмір сүремін.

Мен барынша тырысамын

Мен ағысқа қарсы жүземін.

Менде әрқашан толық білім жоқ,

Дегенмен, менің кішіпейіл пікірім бар.

Ал біреу басқалары болады деп сенеді

Аспандағы өмір оларға барады.

Ал мен ондай болмайтынымды баяғыда түсіндім және қабылдадым.

Мен үшін бұл бос үміт, мен оны қабылдамаймын.

Бұл ән біздің барлық әндеріміз сияқты.

Жерді таптағандар үшін.

Барлығын өзіміз ойлап таптық

Кім жәннатта, кім тозақта.

Біреулер күліп, біреулер жылап.

Біз барамыз, мен барамын.

Адамдар менсінбеушілікпен шектен шықты,

Олар Құдайды жек көргенде.

Мен мұны көптен бері айтқым келді

Мен бұл туралы көп түсінбесем де.

Біз бәріміз осында бауларымызды сүйреп келеміз

Мүмкіндік үшін қазірдің өзінде - көп рахмет.

Тірі болу - ең қызық

Менің басымнан өткен.

Әрине, мен бірдеңені білмеймін, есімде жоқ

Әр сәт соғұрлым құндырақ,

Мен бұл дүниеге опасыздық жасаған сәттен бастап

Сіздің ең алғашқы жылауыңыз.

Содан бері ол көп нәрсе туралы, әртүрлі нәрселер туралы айғайлады,

Сабақтай биікке ұмтылып,

Бірақ тамырын жоғалтпай, өлең жазып,

Жерді таптағандар үшін.

Барлығын өзіміз ойлап таптық

Кім жәннатта, кім тозақта.

Біреулер күліп, біреулер жылап.

Біз барамыз, мен барамын.