Двести - Lumen

Не в свете утренней зари

Не в облаков ныряя ясли

А в ярком зареве войны

Вдруг звёзды падали и гасли

Дым зачеркнул собой луну

Потом и путь закрылся млечный —

Так эта русская весна

Твоей весною стала вечной

Там кто-то ринулся вперёд

А ты лежишь на том же месте

И цинк родным тебя вернёт —

Груз 200

В твоих друзей, что доживут

Твой лик впитается, как сажа

Рассказов их и страшных снов

Ты будешь вечным персонажем

В ладонях дрожь, глаза пусты

Они поведают другим

Как рядом вдруг свалился ты:

Тебе досталось, а не им

Ты будешь им примером чести

И будешь поводом для мести

Но что тебе?

Уже не лезьте…

Груз 200

Не говорите о цене

Там, где считают чьи-то жизни

Где всё за миг сойдёт на нет

Слепым служением Отчизне

Он помнил всё: знамёна, флаги

Прощальный взмах в родном окне

И каждый слог свой присяги —

Он всё отдал своей стране

Она обязана теперь

Отцу и маме, и невесте...

Спроси у нищих ветеранов

Груз 200

Таңертеңгі жарықта емес

Бұлттағы сүңгуір қоқыста емес

Соғыстың жарқын нұрында

Кенет жұлдыздар құлап, сөніп қалды

Түтін сызылған ай

Содан кейін сүт жолы жабылды -

Сонымен, осы орыс көктемі

Сіздің көктеміңіз мәңгілікке айналды

Сол жерде біреу алға ұмтылды

Ал сен бір жерде жатырсың

Ал мырыш сізді туыстарыңызға қайтарады -

Жүк 200

Өмір сүретін достарыңызда

Бетіңіз күйедей сіңіп кетеді

Олардың оқиғалары мен қорқынышты армандары

Сіз мәңгілік кейіпкер боласыз

Алақандары дірілдеп, көздері бос

Олар басқаларға айтады

Сіз кенеттен менің жаныма түсіп қалдыңыз:

Сіз түсіндіңіз, олар емес

Сіз оларға үлгі боласыз

Және кек алуға себепші болыңыз

Бірақ не қалайсыз?

Енді көтерілме...

Жүк 200

Баға туралы айтпаңыз

Біреудің өмірі есептелетін жерде

Бір сәтте бәрі жойылатын жерде

Отанға соқыр қызмет ету

Оның есінде бәрі: баннерлер, жалаулар

Туған терезеде қоштасу толқыны

Әр буынның өз анты бар -

Еліне бәрін берді

Ол қазір керек

Әке мен шеше және келін...

Бейшара ардагерлерден сұраңыз

Жүк 200