Nosferaute - Luis Eduardo Aute

Ya bestia irreflexiva ante al espejo

Habitaré la noche de razonables ataúdes

Y luces contra las cruces

Con la seguridad de ser, al fin

No-persona, nadie, ninguno…

Y como tal volaré, ingrávido

Translúcido, murciélago

Hasta el lecho en donde

Tu cuerpo yace y duerme

Que es el lecho en donde el mío

Pace y muerde

Y renace con la sangre del ánima

Que -todavía animal- aún

Te anima

Айна алдында қазірдің өзінде ойланбаған аң

Мен ақылға қонымды табыттардың түнін мекен етемін

Және кресттерге қарсы шамдар

Ақырында, болудың қауіпсіздігімен

Ешкім, ешкім, ешкім...

Осылайша мен салмақсыз ұшатын боламын

мөлдір жарғанақ

Қайдағы төсекке

Сіздің денеңіз жатып, ұйықтайды

Менің төсегім қандай

Жылдам және тістеңіз

Және жанның қанымен қайта туады

Бұл - әлі жануар - әлі де

сізді жігерлендіреді