La Inocencia - Luis Eduardo Aute

A estas intempestades de la travesía

Con viento en proa y sin cuaderno

De bitácora al timón

Quiero creer que aún existe algún vigía

Que espere, tras el horizonte

Una asombrosa aparición

Porque si es cierto que no quedan singladuras

Que lleven a otros faros lejos

Del tesoro en el arcón

Pongamos rumbo al puerto de las sepulturas

Donde reposa la otra luz

La que dio vida al corazón…

Porque vivir

No es más que inconfesada delincuencia

Cuando no queda ni la incandescencia

Del fuego que fue

La inocencia, la inocencia…

Y cuando la mirada es sólo un catalejo

Para viajar por laberintos

Donde el dato es religión

Aún creo en la pregunta que hay tras el espejo

En donde se produce la osadía

De la Reflexión

Porque si es cierto que sólo existe lo cierto

Y que los sueños son un aire

Que le dio a la sinrazón

Levantaré una gran columna en el desierto

Para soñar que soy un sueño

Y que los sueños, sueños son…

Өткелдің осы дауылдарына

Садақтағы желмен және дәптерсіз

Журналдан рульге дейін

Мен әлі де бақылаушы бар екеніне сенгім келеді

Күте тұрыңыз, көкжиектің артында

таңғажайып көрініс

Өйткені саяхаттар қалмағаны рас болса

Басқа маяктарды алысқа апарсын

Сандықтағы қазынадан

Қабірлер портының бағытын белгілейік

басқа жарық қайда қалады

Жүрекке өмір сыйлаған...

неге өмір сүр

Бұл мойындалмаған қылмыстан басқа ештеңе емес

Тіпті қыздыру күйі қалмаған кезде

болған өрт туралы

Жазықсыздық, кінәсіздік...

Ал сыртқы түрі жай шпилька болған кезде

Лабиринттер арқылы саяхаттау

Мұндағы деректер дін

Мен әлі күнге дейін айна артындағы сұраққа сенемін

Батылдық пайда болған жерде

Рефлексия

Өйткені шын болса, шындықтың ғана бар екендігі

Ал бұл армандар ауа

Не себеп болды

Мен айдалада үлкен бағана көтеремін

Мен арманмын деп армандау

Ал бұл армандар, армандар...