El Viento, El Tiempo - Luis Eduardo Aute

No se trata de hallar un culpable,

las historias no acaban porque alguien

escriba la palabra «fin».

No siempre hay un asesino,

algunas veces toca morir…

lo que viene se va

como suele pasar

el viento, el viento.

Márchate si ha llegado la hora,

date prisa que, como ya sabes,

es muy impaciente el amor…

No malgastes ni un segundo

después de darle cuerda al reloj,

que un cumplido de más

no te vaya a robar

el tiempo, el tiempo.

Y no queda nada,

las espinas, las rosas

se las llevó

el viento, el tiempo…

Ahora sólo la vida te espera

con los brazos abiertos y el firme deseo

de hacerte feliz.

Puedes irte cuando quieras,

no hay muros que te impidan salir…

y no mires atrás

que te vaya a despeinar

el viento, el viento.

Qué difícil decirte «hasta luego'

cuando no es el terror de perderte

este miedo a no verte jamás.

Ya no hay puntos suspensivos,

llegó el rotundo punto final…

cuando la soledad

sólo espera matar

el tiempo, el tiempo

Бұл қылмыскерді табу емес,

әңгімелер біреу үшін аяқталмайды

«соңы» сөзін жаз.

Әрқашан өлтіруші бола бермейді,

кейде өлетін кез келеді...

келгені кетеді

әдеттегiдей

жел, жел.

Уақыт келсе кет,

асығыңыз, өзіңіз білетіндей,

махаббат өте шыдамсыз...

Бір секундты босқа өткізбеңіз

сағатты айналдырғаннан кейін,

бұл тағы бір комплимент

Мен сені ұрламаймын

уақыт, уақыт.

Ал ештеңе қалған жоқ

тікенектер, раушан гүлдері

ол оларды алды

жел, ауа райы...

Енді сені тек өмір күтіп тұр

ашық құшақпен және жігерлі тілекпен

сені бақытты ету үшін.

Сіз қалаған уақытта кете аласыз

кетуге кедергі болатын қабырғалар жоқ...

және артқа қарама

бұл шашыңызды таратады

жел, жел.

Саған "кейін кездескенше" деп айту қиын.

сені жоғалту қорқынышы болмаса

сені ешқашан көрмеймін деген қорқыныш.

Енді эллипс жоқ,

Керемет соңғы нүкте келді ...

жалғыздық кезінде

тек өлтіруді күтуде

уақыт, уақыт