В бой - LOUNA

Автобус крайний ушёл, сгорели все фонари,

Ночь завалилась в кювет, накрыла время собой.

Старухи платят боевые тем, кто погиб у зари.

Их давно рядом нет, их давно рядом нет.

А я ввязалась в бой, а я ввязалась в бой,

А я ввязалась в бой, а я ввязалась в бой.

Смерть разносила цветы, собака грелась у ног.

Я для собаки Бог, но раб своей наготы.

Следы ушедших героев размыл весенний прибой.

Их давно рядом нет, их давно рядом нет.

А я ввязалась в бой, а я ввязалась в бой,

А я ввязалась в бой, а я ввязалась в бой.

Я весь - скрученный нерв, моя глотка - бикфордов шнур,

Которая рвется от натиска сфер, тех, что я развернула.

Я - поэт заходящего дня, слишком многого не люблю.

Если ты, судьба, оскорбишь меня, я просто тебя убью!

Я - пастырь, я - красный волк, дрессировке не поддаюсь.

Пасу беззубых словечек полк и, конечно, на них женюсь.

Я, я - электрический стул слишком долго не посидишь.

Я Вселенной вчера между глаз звезданула, подняв свой земной престиж.

А я ввязалась в бой, а я ввязалась в бой,

А я ввязалась в бой, а я ввязалась в бой.

Я ведь живой человек, я падала тысячи раз.

В сотни глоток, сотней воспет, я снова встаю сейчас.

Я обожаю красивую жизнь и нашу великую грязь.

Кого трясёт, тот может пойти, кто трус - из телеги вылазь.

Я называю плохое - "дерьмом", а хорошее - "красотой".

И если что не разрежу умом, распакую своей душой.

К чёрту слёзы, от них тоска, наше время не терпит соплей.

Посмотри, старина, на любого щенка,

Он резвее тебя и злей, он резвее тебя и злей.

Соңғы автобус кетті, барлық шамдар жанып кетті,

Түн шұңқырға түсіп, уақытты өзі басып алды.

Таң атқанда қаза тапқандарға кемпірлер төлейді.

Олар көптен бері жоқ, көптен бері жоқ.

Мен ұрысып қалдым, мен ұрыстым,

Ал мен төбелесіп, төбелесіп қалдым.

Өлім гүл алып, ит аяғына жылынды.

Мен итке құдаймын, ал жалаңаштығыма құлмын.

Қайтыс болған батырлардың ізін көктемгі су шайып кетті.

Олар көптен бері жоқ, көптен бері жоқ.

Мен ұрысып қалдым, мен ұрыстым,

Ал мен төбелесіп, төбелесіп қалдым.

Менің жүйкем бұзылған, тамағым - пикфорд сымы

Шарлардың шабуылынан жыртылған, мен орналастырғандар.

Батар күннің ақынымын, Көпті ұнатпаймын.

Егер сен, тағдыр, мені ренжітсең, мен сені өлтіремін!

Қойшымын, қызыл бөрімін, Жаттығуға көнбеймін.

Мен полктің тіссіз сөздерін өткіземін және, әрине, мен оларға үйленемін.

Мен, мен, сіз электрлі орындықта ұзақ отыра алмайсыз.

Кеше екі көздің арасында Ғаламға қадалып, жердегі абыройымды асырдым.

Мен ұрысып қалдым, мен ұрыстым,

Ал мен төбелесіп, төбелесіп қалдым.

Тірі адаммын, мың құладым.

Жүз жұтым, жүз ән, Мен енді тұрамын.

Мен әдемі өмірді және біздің үлкен кірді жақсы көремін.

Кім дірілдеп жүр, барады, қорқақ кім – арбадан түс.

Жаманды «боқ», жақсыны «сұлулық» деймін.

Ал егер мен бір нәрсені ойыммен кеспесем, оны жаныммен ашамын.

Тозаққа көз жасын төгіп, олардан сағынышпен, біздің заманымыз тоқпаққа шыдамайды.

Қарашы, қария, кез келген күшікке,

Ол сенен жылдам әрі ашулы, ол сенен жылдам әрі ашулы.