El Azul - Los Dos Carnales

«Azul» era su apodo

Por nombre llevaba Juan

Siempre será recordado

Por todos en Culiacán

Sinaloense de los grandes

Cualquiera lo oía mentar

Como un capo de poder

El señor se dio a notar

Lo que quería podía hacer

Él se daba a respetar

Nunca le gustó la guerra

Más no se sabía rajar

Hombre muy inteligente

Tal vez más que otro cualquiera

Sabía manejar su gente

Tenía poder donde quiera

Es del rancho de Huixiopa

Manejo cualquier frontera

Sabía tratar la raza

Y también darla valer

Un corazón con nobleza

Nunca habrá otro como él

El que de veras lo quiso

Al cielo que voltee a ver

Desde los años 70

En la mafia respetado

Siempre lo traían en cuenta

Por el gobierno buscaron

Una vez que fue apresado

Pero nunca extraditado

Los gringos están muy tristes

Al «azul» vieron salir

Él regresó con su gente

Ahora ya no será así

Dicen que se nos fue al cielo

Tal vez tenía que morir

Оның лақап аты «Көк» болды

Оның аты Джон болатын

әрқашан есте қалады

Кулиакандағы барлық адамдар үшін

Ұлылардың Синалоа

Оның айтқанын кім естіді

Биліктің патшасы сияқты

Мырзаны байқады

мен қалаған нәрсені істей аламын

Ол өзіне құрмет көрсетті

соғысты ешқашан ұнатпады

Көбірек қалай ашу керектігін білмеді

өте ақылды адам

Мүмкін басқалардан да көп

Ол өз халқын қалай басқару керектігін білді

Менде билік қай жерде болса да болды

Ол Хуйсиопа ранчосынан

Мен кез келген шекараны реттеймін

Ол жарысқа қалай қарау керектігін білді

Сондай-ақ оны бағалаңыз

Тектілік бар жүрек

Ол сияқты ешкім ешқашан болмайды

Оны шынымен қалаған адам

Мен бұрылып көретін аспанға

70-ші жылдардан бастап

Құрметті мафияда

Олар оны үнемі ескеретін

Олар іздеген үкімет үшін

Бірде ол ұсталды

бірақ ешқашан экстрадицияланбаған

Гринголар қатты қайғырады

Олар «көктердің» кетіп қалғанын көрді

Ол өз халқына оралды

Енді олай болмайды

Жұмаққа бардық дейді

мүмкін өлуім керек еді