Don Arturo - Los Dos Carnales

La decisión fue tomada

Y Don Arturo era de palabra

Iba a pelearles, estaba claro

Al puro estilo Badiraguato

Que se entregara, nunca hizo caso

No me alcanzaron los santos

Para topar a un mundo de guachos

En Cuernavaca tembló la tierra

Por el que iban no era cualquiera

Casi por nadie, un Beltrán Leyva

Don Arturo fue el primero

Y se le puso al pecho las balas

Fueron cayendo, uno por uno

Se escucha un grito, qué viva El Barbas

Era Chalito por la ventana

Tampoco se fueron lizos

Nos los llevamos entre las patas

Y se fue uno, otros que siete

De todos modos, nunca la pierde

No dicen todo, no les conviene

Así es la vida del hombre

Cuando te envuelve la vida recia

Ganas y pierdes, lo más seguro

Todo es incierto, y más el futuro

Eran palabras de Don Arturo

Шешім қабылданды

Ал дон Артуро сөзді болды

Мен олармен күресетін болдым, бұл түсінікті болды

Таза Бадирагуато стилінде

Ол өзін тапсырды, ол ешқашан тыңдамады

Әулиелер маған жеткен жоқ

Гуачос әлемімен танысу

Куернавакада жер дірілдеп кетті

Олардың іздегені ешкім емес еді

Ешкім үшін дерлік, Белтран Лейва

Дон Артуро бірінші болды

Ал оқтар оның кеудесіне қадалған

Олар бірінен соң бірі құлап жатты

Айқай естілді, Эль-Барбас аман болсын

Бұл терезе жанындағы Чалито еді

Олар да тегіс жүрмеді

Біз оларды аяқтың арасына апарамыз

Ал жетіден басқа біреуі кетіп қалды

Ол оны ешқашан жоғалтпайды

Барлығын айта бермейді, бұл оларға жараспайды

Адамның өмірі осындай

Сізді қиын өмір қоршап тұрғанда

Сіз жеңесіз және жеңілесіз, ең қауіпсіз

Барлығы белгісіз, одан да көп болашақ

Бұл Дон Артуроның сөздері еді