Вася Крючкин (интермедия) - Леонид Утёсов

Вдоль квартала, вдоль квартала взвод шагал,

Вася Крючкин подходяще запевал.

А навстречу, безусловно, не спеша,

Шла раскрасавица-душа.

Увидала Васю Крючкина она,

Улыбнулась, словно полная луна.

А Василий понимает, что к чему, —

Маруся нравится ему.

Позабыла тут Маруся про дела,

Повернула и за нами вслед пошла.

А Василий — он знаток сердечных ран, —

Да разливался, как баян.

Тут возникла эта самая любовь,

Что волнует и тревожит нашу кровь.

Видим, Вася от волненья побелел

И снова песенку запел.

Так мы пели, может, два иль три часа,

Захрипели, потеряли голоса,

Но не сдаемся: в нас самих играет кровь,

И мы стеною за любовь.

Видит взводный, что плохи наши дела.

Вот, Маруся, до чего нас довела!

Крикнул взводный: «А эту песню прекратить!»

Ну, значит, так тому и быть.

Блок бойымен, блок бойымен взвод жүрді,

Вася Крючкин лайықты ән айтты.

Және, әрине, баяу,

Әдемі жан болды.

Ол Вася Крючкинді көрді,

Ол толған айдай күлді.

Ал Василий не екенін түсінеді, -

Маруся оны жақсы көреді.

Маруся мұнда бизнесті ұмытып кетті,

Ол бұрылып, артымыздан жүрді.

Ал Василий - ол жүрек жараларын білуші, -

Иә, ол аккордеон сияқты төгілді.

Міне, бұл махаббат пайда болды.

Қанымызды толғандырып, мазалайтын нәрсе.

Біз Васяның толқудан ағарағанын көреміз

Және әнді қайта айтты.

Біз екі-үш сағат ән айттық,

Олар ысқырды, дауыстарын жоғалтты,

Бірақ біз берілмейміз: қан бізде ойнайды,

Ал біз махаббатқа арналған қабырғамыз.

Взвод командирі жағдайымыздың нашар екенін көреді.

Міне, Маруся, бұл бізді неге әкелді!

Взвод командирі: «Мына әнді тоқтат!» деп айғайлады.

Жарайды, солай болсын.