У Черного моря I - Леонид Утёсов

У Черного моря...

Есть город, который я вижу во сне.

О, если б вы знали, как дорог!

У Чёрного моря явившийся мне,

В цветущих акациях город!

В цветущих акациях город у Чёрного моря.

Есть море, в котором я плыл и тонул;

И на берег вытащен к счастью.

Есть воздух, который я в детстве вдохнул,

И вдоволь не мог надышаться!

И вдоволь не мог надышаться у Чёрного моря.

Вовек не забуду бульвар и маяк,

Огни пароходов живые,

Скамейку, где мы, дорогая моя,

В глаза посмотрели впервые!

В глаза посмотрели впервые у Черного моря.

Родная земля, где мой друг молодой

Лежал, обжигаемый боем.

Недаром венок ему свит золотой,

И назван мой город Героем!

И назван мой город Героем, у Чёрного моря.

А жизнь остаётся прекрасной всегда,

Хоть старишься ты или молод.

Но с каждой весною так тянет меня

В мой солнечный, радостный город!

В Одессу - мой солнечный город у Чёрного моря.

У Чёрного моря…

Қара теңіз жағасында...

Түсімде көретін қала бар.

Әй, қандай қымбатты бір білсең ғой!

Қара теңізде маған көрінді,

Гүлденген акациядағы қала!

Гүлденген акацияда, Қара теңіз жағасындағы қала.

Мен жүзіп, батып кеткен теңіз бар;

Бақытымызға орай, жағаға шықты.

Бала кезімде жұтқан ауам бар,

Ал мен дем ала алмадым!

Ал Қара теңіздің жағасында дем ала алмай қалды.

Мен бульвар мен маякты ешқашан ұмытпаймын,

Пароход шамдары жанды

Біз тұрған орындық, қымбаттым,

Менің көзіме бірінші рет қарадым!

Олар Қара теңізде алғаш рет көзге қарады.

Туған жер, құрбымның жасы

Өтірік, шайқаста өртенген.

Таңқаларлық емес оның алтын гүл шоқтары,

Ал менің қалам Батыр атанды!

Ал менің қалам батыр аталды, Қара теңіздің жағасында.

Ал өмір әрқашан әдемі

Кәрісің бе, жассың ба.

Бірақ әр көктем сайын ол мені тартады

Менің шуақты, қуанышты қаламға!

Одессаға – менің Қара теңіз жағасындағы шуақты қалам.

Қара теңіз жағасында...