Песня о Ленинграде - Леонид Утёсов

Зимой в белых шапках деревья и зданья,

Длинней вечера и короче свиданья,

Но я, словно летом, готов до рассвета

Бродить по широким твоим мостовым,

По улицам снежным и светлым твоим.

Пускай Неву пургою замело,

Пускай морозом дышит Летний сад.

В глаза ты мне глядишь, и мне тепло, светло,

Мой Ленинград, мой Ленинград.

Пускай Неву пургою замело,

Пускай морозом дышит Летний сад.

В глаза ты мне глядишь, и мне тепло, светло,

Мой Ленинград, мой милый Ленинград.

И Невский проспект, и Аврора, и Смольный,

Здесь голос истории слышишь невольно.

Чудесный мой город, ты светел и молод,

И ты человечеству дорог не зря —

Здесь нашего счастья рождалась заря.

Пускай Неву пургою замело,

Пускай морозом дышит Летний сад.

В глаза ты мне глядишь, и мне тепло, светло,

Мой Ленинград, мой Ленинград.

Пускай Неву пургою замело,

Пускай морозом дышит Летний сад.

В глаза ты мне глядишь, и мне тепло, светло,

Мой Ленинград, любимый Ленинград.

Қыста ақ қалпақ ағаштар мен ғимараттар,

Кештен ұзақ, қоштасудан қысқа,

Бірақ мен жаздағыдай таң атқанша дайынмын

Кең тротуарларыңызда серуендеу үшін,

Қарлы және жарық көшелеріңіз арқылы.

Неваны боран жауып тұрсын,

Жазғы бақ аязды дем алсын.

Сіз менің көзіме қарайсыз, мен өзімді жылы, жеңіл сезінемін,

Менің Ленинградым, менің Ленинградым.

Неваны боран жауып тұрсын,

Жазғы бақ аязды дем алсын.

Сіз менің көзіме қарайсыз, мен өзімді жылы, жеңіл сезінемін,

Ленинградым, қымбаттым Ленинградым.

Невский даңғылы, Аврора және Смольный,

Бұл жерде тарих үнін еріксіз естисіз.

Менің тамаша қалам, сен жарқын және жассың,

Сіз адамзат үшін бекер емессіз -

Міне, біздің бақытымыз таң атты.

Неваны боран жауып тұрсын,

Жазғы бақ аязды дем алсын.

Сіз менің көзіме қарайсыз, мен өзімді жылы, жеңіл сезінемін,

Менің Ленинградым, менің Ленинградым.

Неваны боран жауып тұрсын,

Жазғы бақ аязды дем алсын.

Сіз менің көзіме қарайсыз, мен өзімді жылы, жеңіл сезінемін,

Менің Ленинградым, сүйікті Ленинградым.