Партизанская Тихая - Леонид Утёсов

На тайном привале в глухом чернолесье

Плывёт над рекой светло-сизый туман.

Встаёт из тумана чуть слышная песня,

Негромкая песня лесных партизан.

Костра не разложишь, чтоб лиха не вышло,

Цигарку и ту не запалишь, гляди.

Лишь песню затянешь, так тихо, чуть слышно,

Чтоб только слова отдавались в груди.

Припев:

«Бей врага где попало!

Бей врага чем попало!

Много их пало, а всё-таки мало!

Мало их пало!

Надо ещё!»

Проносится песня над краем, что выжжен,

Летит по напоенным кровью лугам.

Великой надеждой для тех, кто обижен

И чёрною гибелью лютым врагам!

Зовёт она тайно, звенит она глухо,

А если прорвётся — то бьёт напролом!

Пчелою свинцовой впивается муха

И красным вздымается ввысь петухом!

Припев:

«Бей врага где попало!

Бей врага чем попало!

Много их пало, а всё-таки мало!

Мало их пало!

Надо ещё!»

Железная песня борьбы и отваги,

Внушая насильникам ужас и страх.

Витает она над кварталами Праги,

В предместьях Парижа, в балканских горах.

Вонзаясь кинжалом, вливаясь отравой,

Она по пятам за фашистом идёт.

И мстителя дарит бессмертною славой,

И новых борцов за собою ведёт!

Припев:

«Бей врага где попало!

Бей врага чем попало!

Много их пало, а всё-таки мало!

Мало их пало!

Надо ещё, еще, еще, еще.

Надо еще!»

Қалың қара орманда жасырын аялдамада

Ашық сұр тұман өзеннің үстінде қалқып тұр.

Тұманнан әрең естілетін ән көтеріледі,

Орман партизандарының жұмсақ әні.

Сіз от жаға алмайсыз, ол нашарламас үшін,

Ол темекіні де тұтатуға болмайды, қарашы.

Әнді тек сен қатайтасың, соншалықты тыныш, әрең естіледі,

Кеудеде тек сөздер жаңғыратындай.

Хор:

«Кез келген жерде жауды жеңіңіз!

Жауды кез келген нәрсемен жеңіңіз!

Олардың көпшілігі құлады, бірақ әлі де аз!

Құлағандар аз!

Бізге көбірек керек!»

Күйіп қалған шетінен ән ұшады,

Қанға малынған шалғынды аралап ұшады.

Ренжігендерге үлкен үміт

Қаһарлы жауларға қара өлім!

Ол жасырын қоңырау соғады, ол күңгірттенеді,

Ал бұзып өтсе, дәл соғып кетеді!

Шыбын қорғасын араны шағып алады

Ал қызыл әтеш көтеріледі!

Хор:

«Кез келген жерде жауды жеңіңіз!

Жауды кез келген нәрсемен жеңіңіз!

Олардың көпшілігі құлады, бірақ әлі де аз!

Құлағандар аз!

Бізге көбірек керек!»

Күрес пен ерліктің темір жыры,

Зорлаушылардың бойына үрей мен қорқыныш ұялату.

Ол Праганың кварталдарында қалықтайды,

Париждің шетінде, Балқан тауларында.

Қанжармен жабысып, у құйып,

Ол фашистердің өкшесін басып отыр.

Кек алушыға өлмес даңқ береді,

Және ол жаңа жауынгерлерді басқарады!

Хор:

«Кез келген жерде жауды жеңіңіз!

Жауды кез келген нәрсемен жеңіңіз!

Олардың көпшілігі құлады, бірақ әлі де аз!

Құлағандар аз!

Көбірек, көбірек, көбірек, көбірек керек.

Көбірек керек!»