Матросская гитара - Леонид Утёсов

Море чужое шумит за кормой,

Звезды сверкают во мраке.

Все, кто свободен от вахты ночной,

Собрались гитару послушать на баке.

Грустно в походе друзьям-морякам,

Мысли о доме далёком,

Струны послушны матросским рукам

И голос звучит одиноко а-а.

Ты расскажи нам, гитара, о верных подругах,

О тихих приморских бульварах далёкого юга,

О синей волне, зелёной весне,

О нашей хорошей родной стороне.

Говор гитары над морем плывёт,

К звёздам чужим в поднебесье.

В гитаре матросское сердце живёт,

Матросское сердце и добрая песня.

Грустно в походе друзьям-морякам,

Тянет их к дому родному.

Всё ближе корабль к родным берегам,

А сердце давно уже дома, дома.

Ты расскажи нам, гитара, о верных подругах,

О тихих приморских бульварах далёкого юга,

О синей волне, зелёной весне,

О нашей хорошей родной стороне.

О синей волне, зелёной весне,

О нашей хорошей родной стороне.

Бөтен теңіз күркіреді шығыста,

Жұлдыздар қараңғыда жарқырайды.

Түнгі күзеттен бос жүргендердің бәрі,

Біз танктегі гитараны тыңдауға жиналдық.

Теңізші достар үшін жорық қайғылы,

Алыстағы үй туралы ойлар

Жіптер матростың қолына бағынады

Ал дауыс жалғыз естіледі аа.

Сіз бізге, гитара, шынайы достар туралы айтасыз,

Қиыр оңтүстіктегі тыныш теңіз жағасындағы бульварлар туралы,

Көк толқын, жасыл көктем туралы,

Жақсы туған жеріміз туралы.

Гитараның дауысы теңізде қалықтайды,

Аспандағы бөтен жұлдыздарға.

Теңізшінің жүрегі гитарада тұрады,

Теңізшінің жүрегі мен мейірімді ән.

Теңізші достар үшін жорық қайғылы,

Оларды туған үйіне апарады.

Кеме туған жағалауына жақындап келеді,

Ал жүрек әлдеқашан үйде, үйде.

Сіз бізге, гитара, шынайы достар туралы айтасыз,

Қиыр оңтүстіктегі тыныш теңіз жағасындағы бульварлар туралы,

Көк толқын, жасыл көктем туралы,

Жақсы туған жеріміз туралы.

Көк толқын, жасыл көктем туралы,

Жақсы туған жеріміз туралы.