Баллада О Неизвестном Моряке - Леонид Утёсов

Жил простой моряк когда-то, дружный с ветром и волной.

Он седой залив Кронштадта называл землей родной.

Он на берег и для милой не спускался ни на шаг —

Неизвестный по фамилии дальних плаваний моряк.

Но однажды в день туманный уходили моряки

В край, где нет ни океана, ни пролива, ни реки.

Вместе с ними в тучах пыли шёл и он сквозь дым и мрак —

Неизвестный по фамилии дальних плаваний моряк.

-= =-

Шёл тайгой непроходимой, шёл дорогою степной.

Проплывали тучи дыма перед ним крутой волной.

Над землею, словно крылья, подымал он красный флаг —

Неизвестный по фамилии дальних плаваний моряк.

За родную землю эту всех солдат и моряков

Он, пройдя в боях по свету, пал вдали от берегов.

Но бессмертен в вечной были о героях и боях —

Неизвестный по фамилии дальних плаваний моряк.

Бір кездері жел мен толқынға мейірімді қарапайым теңізші өмір сүрген.

Ол Кронштадттың сұр шығанағын туған жер деп атады.

Ол жағаға шығып, сүйіктісі үшін бір қадам да төмен түспеді -

Фамилиясы белгісіз матрос.

Бірақ бір күні теңізшілер тұманды күні кетіп қалды

Мұхиты, бұғазы, өзені жоқ елге.

Олармен бірге шаң бұлттарында ол түтін мен қараңғылық арқылы жүрді -

Фамилиясы белгісіз матрос.

-==-

Өтпес тайгадан өттім, Дала жолымен жүрдім.

Түтін бұлттары оның алдынан тік толқын болып қалықтады.

Жердің үстінде, қанатындай, ол қызыл туды көтерді -

Фамилиясы белгісіз матрос.

Барлық солдаттар мен матростардың осы туған жері үшін

Дүние жүзіндегі шайқастардан өтіп, жағадан жырақта құлады.

Бірақ мәңгілік мәңгілік батырлар мен шайқастар туралы болды -

Фамилиясы белгісіз матрос.