A Primeira Vez - Leila Pinheiro

A primeira vez que eu te encontrei

Alimentei a ilusão de ser feliz

Eu era triste, sorri

Peguei no pinho e cantei

Tantos versos eu fiz

Em meu peito guardei

Um dia você partiu

Meu pinho emudeceu

E a minha voz na garganta morreu

Procuro esquecer a dor, não sou capaz

Meu violão não toca mais

Eu vivo triste a meditar

Não canto mais

Meu consolo é chorar

Мен сені бірінші рет кездестіруім

Мен бақытты болу елесін тәрбиеледім

Мен мұңайып, күлдім

Мен қарағайды алып, ән айттым

Қаншама өлең шығардым

Кеудемде сақтадым

Бір күні сен кетіп қалдың

менің қарағайым мылқауым

Ал менің тамағымдағы дауысым өлді

Мен азапты ұмытуға тырысамын, қолымнан келмейді

Менің гитарам енді ойнамайды

Мен мұңды медитациямен өмір сүремін

Мен енді ән айтпаймын

менің жұбанышым жылап тұр