Шаг - Легенды Про

Не мой день, не мой, но я не с той встал ноги, сегодня тот день,

когда я смотрю под ноги.

Из квадрата в квадрат, мимо тел, для которых беспредел — далеко не предел.

И мои братаны: амбалы, бродяги и псы, тут пивко и чипсы заставляют класть гипсы.

Но шепот лит управляет и мы слабеем, от того что злимся сильнее.

Страх вдруг врага вынуждает делать прогнозы, страх превращает в прах и чужие

слезы.

Пару попыток взглянуть в лицо ему, оказались по-моему не по вкусу ему.

В итоге, не подписав договор, я подписал приговор, спор, о том что один из нас

вор.

Эй, герой, куда делась твоя пенопластовая смелость?!

Припев:

Люди бегут, люди спешат, им не хватает всего один шаг.

Люди спеша, люди бегут, нам не хватает воздуха вокруг.

Люди бегут, люди спешат, им не хватает всего один шаг.

Люди спеша, люди бегут, нам не хватает воздуха вокруг.

На меня одета петля прошлого, в шею вросшая, плохой день делать что-то хорошее,

Но хороший день сделать что-то плохое, превращая трезвое тело в тело бухое.

Я расстроенный, не на тот лад настроенный, обшарпанные мечты воплощения не

достойны.

А на витринах в ряд яд, в стекле и пластмассе, мы как фонари на обочине трассы

гаснем.

От детской справки до судебного акта злое золото слепит как катаракта.

И каждый первый рэпер орет про свой дар, но все знают, что ворона не может не

сказать «кар».

Припев:

Люди бегут, люди спешат, им не хватает всего один шаг.

Люди спеша, люди бегут, нам не хватает воздуха вокруг.

Люди бегут, люди спешат, им не хватает всего один шаг.

Люди спеша, люди бегут, нам не хватает воздуха вокруг.

Стрельба улыбками на поражение, мы можем гораздо больше, чем наше воображение.

Но заколочены наши глаза как ставни на то, что там нам ведают древние камни.

И многим из нас уже не поможет аптека, как говорится: ума нет, считай — калека.

Но люди ценят то, что мы записываем на диски, говоря будто это как уважение к

близким.

И мы бежим изо всех сил, преследуемые лестью, но остаемся на месте.

И мы кричим изо всех сил, и все, что люди слышат — это только эти песни.

Припев:

Люди бегут, люди спешат, им не хватает всего один шаг.

Люди спеша, люди бегут, нам не хватает воздуха вокруг.

Люди бегут, люди спешат, им не хватает всего один шаг.

Люди спеша, люди бегут, нам не хватает воздуха вокруг.

Менің күнім емес, менікі емес, бірақ аяққа тұрдым, бүгін сол күн,

Мен аяғыма қараған кезде.

Шаршыдан шаршыға, хаос шектен алыс өткен денелер.

Ал менің ағаларым: қарақұйрықтар, қаңғыбастар мен иттер, мұнда сыра мен чипсы гипс салуға мәжбүр.

Бірақ литастардың сыбыры басқарады және біз ашуланғандықтан әлсірейміз.

Қорқыныш кенеттен жауды болжам жасауға мәжбүр етеді, қорқыныш шаңға және бейтаныс адамдарға айналады

көз жасы.

Оның бетіне қарауға бір-екі әрекет, менің ойымша, оның талғамына сай келмейтін болып шықты.

Соның салдарынан келісім-шартқа қол қоймастан үкімге, дауға, сол бірімізге қол қойдым

ұры.

Ей, батыр, пенопласт ерлігің қайда кетті?!

Хор:

Адамдар жүгіреді, адамдар асығыс, оларға бір ғана қадам қажет.

Адамдар асығыс, адамдар жүгіреді, айналамызға ауа жетпейді.

Адамдар жүгіреді, адамдар асығыс, оларға бір ғана қадам қажет.

Адамдар асығыс, адамдар жүгіреді, айналамызға ауа жетпейді.

Мен мойынға сіңген өткен шілтерді киіп жүрмін, жақсылық жасау үшін жаман күн,

Бірақ есін жиған денені мас денеге айналдырып, жамандық жасауға қолайлы күн.

Мен ренжідім, дұрыс емес көңіл-күйде, инкарнация туралы нашар армандар жоқ

лайықты.

Улар қатарындағы терезелерде, әйнек пен пластмассада біз тас жолдың шетіндегі шамдар сияқтымыз

шығамыз.

Баланың куәлігінен сот актісіне дейін зұлым алтын көздің қарашығындай соқырлайды.

Әрбір бірінші рэпер өзінің сыйлығы туралы айғайлайды, бірақ бәрі қарғаның мүмкін емес екенін біледі

«қар» деп айт.

Хор:

Адамдар жүгіреді, адамдар асығыс, оларға бір ғана қадам қажет.

Адамдар асығыс, адамдар жүгіреді, айналамызға ауа жетпейді.

Адамдар жүгіреді, адамдар асығыс, оларға бір ғана қадам қажет.

Адамдар асығыс, адамдар жүгіреді, айналамызға ауа жетпейді.

Жеңілу үшін күлімсіреу, біз өз қиялымыздан әлдеқайда көп нәрсені жасай аламыз.

Бірақ біздің көздер сол жердегі ежелгі тастардың бізге білетініне жалюзи сияқты қадалған.

Ал дәріхана енді көбімізге көмектеспейді, олар айтқандай: ақыл жоқ, оны мүгедек деп санаңыз.

Бірақ адамдар дискіге салғанымызды құрметтейді деп бағалайды

жабық.

Ал біз бар күшімізді салып жүгіреміз, жағымпаздық қуып, бірақ біз өз орнында қаламыз.

Ал біз бар күш-қуатымызбен айқайлаймыз, ал адамдардың бәрі тек осы әндерді естиді.

Хор:

Адамдар жүгіреді, адамдар асығыс, оларға бір ғана қадам қажет.

Адамдар асығыс, адамдар жүгіреді, айналамызға ауа жетпейді.

Адамдар жүгіреді, адамдар асығыс, оларға бір ғана қадам қажет.

Адамдар асығыс, адамдар жүгіреді, айналамызға ауа жетпейді.