Пока фонари спят - Легенды Про

Быба:

Я часто не могу ответить на вопросы, что задают.

И дело тут совсем не в том, что я ответа не знаю.

На все вопросы, есть ответы, но не все их поймут.

Но кивая головой, всячески это скрывают.

Вставая утром, наблюдаю за видом из окон,

Вижу как страдают люди, вижу как город измотан.

Вижу тех кто лгут, и набивают людям глаза пылью.

Но они забыли то, что кто-то наблюдает за ними.

Забитыми видами, головы, в которых холодно,

В которых горы ревности, в которых мир расколотый.

Потертые понятия, но он приятен мне.

Каким бы не был я, этот город приютил меня.

Улица снова пуста, видимо город устал.

Люди как песчинки ночью, днем станут как горы песка.

И не спроста во всех местах включаются фонари,

Для тех кто не заснул, в ночь красоту подарил.

По переулкам, прямо к сердцу, самого центра,

Меня прогулки лечат, как доктор пациента.

Обратно на район, где мои дворы как братья,

С ними нужно жизнь прожить, чтобы их как-то понять.

П.Ё.С.

и Быба:

Когда проснутся фонари, мы откроем глаза.

Улицы станут одни, им есть, что рассказать.

Стрелки замрут на часах, но все вернется назад.

С утра город меняет ритм, когда фонари спят.

Ahimas:

Там где нарекают ад «Раем»,

Играет музыка тихо, перебивая молчание.

И камни под каблуками фей в ночной тишине

Набивает ритм для медленного вальса теней.

И во тьме силуэты машин,

И в огне летает белый дым.

Разломанный мир дышит минорными нотами,

Томными тропами по городу топот старых кроссовок.

То ли воск тает, то ли нити Вольфрама —

Лучи лениво освещают маршрут променада.

Мне надо всего лишь немного ударных,

Сэмпл, бас, ностальджи и три квадрата.

П.Ё.С.

и Быба:

Когда проснутся фонари, мы откроем глаза.

Улицы станут одни, им есть, что рассказать.

Стрелки замрут на часах, но все вернется назад.

С утра город меняет ритм, когда фонари спят.

Дым:

Когда фонари спят, просыпаются тени,

Людей, что тщетно пытаются обогнать время.

Площади терпят, эту лютую рать,

Когда на улице людно, мы ложимся спать.

Ну, а щас ночь правит балом.

Ночь перевоспитала.

Кварталам Holla!

В тяжелой голове, мысли как пёс в клетке,

И будто вот вот, коснутся черных берез ветки.

В ушах битос едкий, будит фантазию.

Темнота спрятала серое однообразие.

Знаю где иду, и где я иду меня знают,

Здесь в муках рождаются, живут и умирают.

И наше время придет, закопаться в глину.

Плоть к плоти, прах к праху, дым к дыму.

Чистый стимул, ноги ступают уверенно,

Ветер Северо-Западный открывает все двери мне.

Я зайду в них и там встречу своих,

Мы разойдемся, когда заснут фонари.

П.Ё.С.

и Быба:

Когда проснутся фонари, мы откроем глаза.

Улицы станут одни, им есть, что рассказать.

Стрелки замрут на часах, но все вернется назад.

С утра город меняет ритм, когда фонари спят.

Когда проснутся фонари, мы откроем глаза.

Улицы станут одни, им есть, что рассказать.

Стрелки замрут на часах, но все вернется назад.

С утра город меняет ритм, когда фонари спят.

Byba:

Мен жиі қойылатын сұрақтарға жауап бере алмаймын.

Бұл жерде мәселе мен жауапты білмеуде емес.

Барлық сұрақтардың жауаптары бар, бірақ оларды бәрі бірдей түсіне бермейді.

Бірақ бастарын изеп, олар мұны барлық жолмен жасырады.

Таңертең тұрып, терезеден көріністі қараймын,

Адамдардың қалай қиналғанын көремін, қаланың қалай қажығанын көремін.

Өтірік айтып, адамдардың көзіне шаң толтырып жүргендерді көремін.

Бірақ олар біреудің бақылап тұрғанын ұмытып кетті.

Көріністерге толы, бастары суық,

Онда қызғаныш таулары бар, Дүние жарылған.

Ескірген ұғымдар, бірақ ол маған ұнайды.

Мен қандай болсам да, бұл қала мені паналады.

Көше тағы қаңырап қалды, қала шаршаған сияқты.

Адамдар түнде құм түйіршіктері сияқты, күндіз құм тауларындай болады.

Барлық жерде шамдар қосылатыны бекер емес,

Ұйқысы келмегендерге түнде сұлулық сыйлады.

Жолдар бойымен, тікелей жүрекке, дәл ортаға,

Серуендер маған науқастың дәрігері сияқты қарайды.

Аулаларым ағайындай болған аймаққа оралсам,

Оларды түсіну үшін сіз олармен бірге өмір сүруіңіз керек.

ИТ.

және Byba:

Шамдар оянғанда көзімізді ашамыз.

Көшелер жалғыз болады, олардың айтатындары бар.

Қол сағатта қатып қалады, бірақ бәрі қайта оралады.

Таңертең шамдар ұйықтағанда қала ырғағын өзгертеді.

Ахимас:

Тозақты «Жұмақ» деп атайтын жер

Музыка тыныштықты бұзып, ақырын ойнайды.

Ал түн тыныштығында перілердің өкше астындағы тастар

Көлеңкелердің баяу вальсі үшін ырғақты соғады.

Қараңғыда көліктердің сұлбасы,

Ал отта ақ түтін ұшады.

Сынған әлем кішігірім ноталармен дем алады

Қаланы аралайтын бұлыңғыр жолдар ескі кроссовкалардың ызыңы.

Не балауыз ериді, не вольфрам жіптері -

Сәулелер серуендеу жолын жалқау етіп жарықтандырады.

Маған тек барабан керек

Үлгі, басс, ностальгия және үш шаршы.

ИТ.

және Byba:

Шамдар оянғанда көзімізді ашамыз.

Көшелер жалғыз болады, олардың айтатындары бар.

Қол сағатта қатып қалады, бірақ бәрі қайта оралады.

Таңертең шамдар ұйықтағанда қала ырғағын өзгертеді.

Түтін:

Шамдар ұйықтағанда, көлеңкелер оянады

Уақытты басып озып кетуге тырысатын адамдар.

Алаңдар шыдайды, бұл қаһарлы әскер,

Сыртта адам көп болған соң, төсекке жатамыз.

Ал, дәл қазір түн допты билейді.

Түнгі қайта тәрбиеленген.

Холла кварталдары!

Ауыр бастағы ойлар тордағы иттей,

Әне-міне дегенше қара қайыңның бұтақтары тиіп кетердей.

Битос құлаққа күйдіргіш, қиялды оятады.

Қараңғылық сұр монотондылықты жасырды.

Мен қайда баратынымды білемін, ал қайда баратынымды олар мені біледі

Мұнда олар азаппен туады, өмір сүреді және өледі.

Ал біздің уақытымыз келеді, сазды қазатын.

Еттен етке, шаңнан шаңға, түтіннен түтінге.

Таза ынталандыру, аяқ сенімді қадам жасайды

Солтүстік-батыс жел мен үшін барлық есіктерді ашады.

Мен оларға кіріп, өзімді кездестіремін,

Шамдар ұйқыға кеткенде тараймыз.

ИТ.

және Byba:

Шамдар оянғанда көзімізді ашамыз.

Көшелер жалғыз болады, олардың айтатындары бар.

Қол сағатта қатып қалады, бірақ бәрі қайта оралады.

Таңертең шамдар ұйықтағанда қала ырғағын өзгертеді.

Шамдар оянғанда көзімізді ашамыз.

Көшелер жалғыз болады, олардың айтатындары бар.

Қол сағатта қатып қалады, бірақ бәрі қайта оралады.

Таңертең шамдар ұйықтағанда қала ырғағын өзгертеді.