Naúfragos - La Habitacion Roja

Soñar esta fe

No me puedo levantar

Y aunque pudiera que motivos hay

Hoy con las voces nunca dejan de gritar

Es la resaca de haber vuelto a fracasar

Tú dices que aun se puede arreglar

Y yo no hago más que naufragar

Incendio a las tres

Suicidio a las diez

Y siempre es así el mundo al revés Para mi

Las doce y media sigo preso en esta prisión

Estoy condenado a quererme como soy

Aviones del sur silencio azul

Me siento en el bar.

Y tú ya no puedes ni hablar

Y suena la misma canción

La que me hizo entender que no

Daría mi brazo a torcer

Que era imposible ser tu piel

Limpiar los coches llorar las aceras

Las noches se inundan de tristeza

Relojes que ya no funcionan

Marcan las horas que no quieren pasar

Ya no importa decir la verdad

Mentiras rondando por la ciudad

No nos quedan silencios para hablar

Condenado a no saber donde estas

Y suena la misma canción

La que me hizo creer que no

Daría mi brazo a torcer

Era posible ser tu piel

Tu piel, tu piel, tu piel

осы сенімді армандаңыз

Мен тұра алмаймын

Мүмкін болса да, қандай себептер бар?

Бүгінде олар дауыстарымен айқайлауды тоқтатпайды

Бұл қайтадан сәтсіздікке ұшыраудың асқынуы

Оны әлі де түзеуге болады дейсіз

Ал мен кеме апатынан басқа ештеңе істемеймін

үште өрт

ондағы суицид

Мен үшін әлем әрқашан төңкеріліп тұрады

Сағат он екі жарым мен осы түрмеде әлі тұтқынмын

Мен өзімді қандай болсам, солай сүюге сотталдым

оңтүстік көк үнсіздік ұшақтары

Мен барда отырамын.

Ал сен енді сөйлей алмайсың

Сол ән ойнайды

Маған жоқ екенін түсінуге көмектескен

Мен қолымды бұрап берер едім

Сіздің теріңіз болу мүмкін емес еді

Көліктер тротуарларды жылайды

Түндер мұңға толы

Енді жұмыс істемейтін сағаттар

Олар өткізгісі келмейтін сағаттарды белгілейді

Енді шындықты айту маңызды емес

Қалада ілулі тұрған өтірік

Бізде сөйлеуге тыныштық жоқ

Сенің қайда екеніңді білмеу үшін сотталды

Сол ән ойнайды

Мені сенбеуге мәжбүрлеген

Мен қолымды бұрап берер едім

Сіздің теріңіз болуы мүмкін еді

Теріңіз, теріңіз, теріңіз