Chłopiec - Krzysztof Zalewski

Nie zostało po mnie nic, nie nazywa się mną plac

Moja skóra w szafie śpi, zgasły wszystkie okna

Nie zostało po mnie nic, nie zapisał mi się ślad

Nie dopchałem się na szczyt, trzeba było dłużej spać

Znowu na mnie patrzy, gapi się mały chłopiec

Znowu na mnie patrzy, widzę go w każdym lustrze

Znowu na mnie patrzy, i co myśli o sobie

Co myśli o mnie, nie wiem, nie

Nie zostało po mnie nic, miałem kiedyś o tym sen

Że w przyszłości zostanę kimś, trzeba było zostać

Mogłem być doktorem dusz, mogłem być pasterzem ciał

Mogłem żyć tak jakbym tego chciał, mogłem dłużej pospać

Znowu na mnie patrzy, gapi się mały chłopiec

Znowu na mnie patrzy, widzę go w każdym lustrze

Znowu na mnie patrzy, i co myśli o sobie

Co myśli o mnie, nie wiem, nie

Менен ештеңе қалмады, алаң мен деп аталмайды

Шкафтағы терім ұйықтап жатыр, барлық терезелер сыртта

Менен ештеңе де, із де қалмады

Мен шыңға жете алмадым, ұйықтауға ұзағырақ уақыт кетті

Ол маған қайта қарап тұр, кішкентай бала қарап тұр

Ол маған қайта қарап тұр, мен оны әр айнадан көремін

Ол маған қайта қарап, өзі туралы не ойлайды

Ол мен туралы не ойлайды, білмеймін, жоқ

Менен ешнәрсе қалмады, бірде сол туралы армандадым

Болашақта мен біреу боламын деп, сен болу керек едің

Жан дәрігері болар едім, тәндердің бақташысы болар едім

Мен қалағандай өмір сүре аламын, мен ұзағырақ ұйықтай аламын

Ол маған қайта қарап тұр, кішкентай бала қарап тұр

Ол маған қайта қарап тұр, мен оны әр айнадан көремін

Ол маған қайта қарап, өзі туралы не ойлайды

Ол мен туралы не ойлайды, білмеймін, жоқ