The Cocoon - Kromlek

So I’ve become the roaming outcast

Omnipresent like meteor dust

I call upon comets to strike down

Everything that makes me frown

In this world of tongue and minor deed

Where they harvest a hallow fruit without seed

Where kings guide fools eyes wide shut

My scythe shall leave these plains clear-cut

At the edge of my very life path

At the dawning of endless mind wrath

I cast away my rusted blade

For that inner hero’s gonna fade

There’s a swarm of insects approaching

With a virgins mind they’re poaching

Sent from the forked tongue divine

The stinger’s poison will be mine

Swarmwalls pile up towards the sunwheel

Hive falls black up a world of no heal

Those years I have wasted

Through decades of longing

But now I will celebrate my rebirth

The cocoon is open and I’m gonna rise

And my wings beat will cause the greatest gale on earth

My scourge will disinfest the rope of sand

I cure this errant planet in my hand

A bladestorm born out of drone wings

A black rain from scorpion stings

At the edge of my very life path

At the dawning of endless mind wrath

I cast away my rusted blade

For that inner hero’s gonna fade

There’s a swarm of insects approaching

With a virgins mind they’re poaching

Sent from the forked tongue divine

The stinger’s poison will be mine

Сондықтан мен роумингтен тыс адам болдым

Метеор шаңы сияқты барлық жерде

Мен құйрықты жұлдыздарды соғуға шақырамын

Қабағымды түйетіннің бәрі

Бұл тіл мен кішігірім іс әлемінде

Олар тұқымсыз қасиетті жеміс жинайтын жерде

Патшалар жол көрсететін жерде ақымақтардың көздерін жұмып

Менің орағым бұл жазықтарды анық қалдырады

Менің өмірлік жолымның шетінде

Ақылдың шексіз қаһарының таңында

Мен тот басқан пышағымды лақтырып жібердім

Өйткені бұл ішкі қаһарман өшеді

Жәндіктер тобы келе жатыр

Пәктік санамен олар браконьерлікпен айналысады

Айыр тілден құдай жіберген

Сібірдің уы менікі болады

Шұңқырлар күн дөңгелегіне қарай үйіліп жатыр

Ұяшық емделмейтін әлемге қара болып  құлады

Сол жылдарды босқа өткіздім

Ондаған жылдық сағыныш арқылы

Бірақ енді қайта туған күнімді тойлаймын

Піллә ашық, мен тұрамын

Менің қанаттарымның  соғуы жердегі  ең үлкен дауыл          соқтырады

Менің дертім құм арқанын залалсыздандырады

Мен қолымдағы бұл адасқан планетаны емдеймін

Ұшқышсыз ұшақтың қанаттарынан пайда болған пышақ дауыл

Шаян шаққанда қара жаңбыр

Менің өмірлік жолымның шетінде

Ақылдың шексіз қаһарының таңында

Мен тот басқан пышағымды лақтырып жібердім

Өйткені бұл ішкі қаһарман өшеді

Жәндіктер тобы келе жатыр

Пәктік санамен олар браконьерлікпен айналысады

Айыр тілден құдай жіберген

Сібірдің уы менікі болады